CCF20120519026

MŁODZIEŻ JAKO KATEGORIA SPOŁECZNA. SOCJALIZACJA W GRUPACH RÓWIEŚNICZY CEL

Okres młodzieńczy sytuowany jest pomiędzy zakończeniem dzieciństwa i wejściem w fazę adolescencji, a uzyskaniem dojrzałości społecznej.

Adamski - młodzież to^sgołeczno — demograficzna kategoria osobników pozostająca w stadium przejściowym między okresem dzieciństwa a dorosłością równoznaczną z osiągnięciem samodzielności społecznej i ekonomicznej.

Wg. Zygmunta Baumana dzieci to osoby, za które odpowiadają inni, młodzież to Ci, którzy odpowiadają za siebie, dorośli są odpowiedzialni za innych.

f f\ 221*0 wp o tsk zwań I (jorośli |z+qt*tv mimo    doj^zsło—ci fiz^/cznci i mctn/kslnci. ucz3 sic czv studiu i 3^.

jak i ci którzy podjęli już prace zarobkową ale jeszcze nie zakończyli edukacji, nie założyli rodziny - czyli nie uczestniczą w pełni w życiu społecznym.

Młodzież charakteryzuje sie zazwyczaj niedomknięciem obserwowanym w obrębię kategorii rozwojowych, sytuując się między anomią a autonomią i pozostając w konflikcie ról dziecko - dorosły, bark ambiwalencji w obrazie świata: cos jest czarne lub białe, nigdy szare.

W sensie empirycznym młodzież objawia trudności w zakresie budowy właściwych narzędzi badawczych, dotarcia do rzeczywistych poglądów, opinii młodzieży, ich płynność, zmienność czy tez brak.

Młodzież usytuowana jest na pograniczu dzieciństwa i dorosłości, znajdującej się w stadium rozwoju charakteryzującego się podatnością na zmiany.

Griese - teorie socjologiczne:

I    kierunki psychologiczno — społeczne:

>    Teoria pola Lewina

>    Antropologiczna teoria przemian kultury Meada

>    Neopsychoanalityczna koncepcja tożsamości w społeczeństwie Ericssona

>    Teoria pokoleń i jej rozszerzenia Mannheima

II    klasyczne koncepcje socjologii:

>    Fenomenologia Schelsky’ego

>    Funkcjonalizm Eisenstadta

>    Teoria działań Tenbrucka

III    teorie ad hoc w socjologii:

>    Ujęcie marksistowskie (Lessing,Liebel)

>    Ujęcie konfliktu (Rosenmayr)

>    Ujęcie interakcyjno-etnometodologiczne (Bohnsack)

>    Psychoanalityczna teoria narcyzmu (Ziehe)

>    Teoria społeczno - ekologiczna (Backe)

W świetle teorii Lewina przestrzeń młodej osoby składa się z otoczenia społeczno — psychicznego osoby i przemian w sferze ciała charakterystycznych dla okresu adolescencji. Młodzież odczuwa rodzaj tymczasowej swojej sytuacji, z jednoczesnym położeniem nacisku na perspektywę czasową

Margaref Mead - upatruje źródeł zaburzenia tożsamości młodych w kontakcie z kulturą, która przestała dostarczać wzorów osobowych; dawać oparcie i zakorzenienie we własnym środowisku, dostarczać identyfikacji, ciągłości ról i perspektyw efektywnych działań na przyszłość.

Erik Erikson - w młodości kształtują się podstawowe dyspozycje do efektywnego działania w świecie społecznym, wtedy też uczymy się przełamywać trudności i pokonywać kryzysy. Przyczyną zaburzonej tożsamości młodzież}' są nie tylko procesy dojrzewania czy sam okres adolescencji.

3 rodzaje konfliktów przezywanych przez każdego z nas:

>    Wczesna dorosłość: intymność vs izolacja

>    Dojrzałość: płodność vs stagnacja

>    Starość: integralność vs rozpacz

Szczególne ważne jest budowanie tożsamości w oparciu o kontakty z innymi, odchodzenie od jednowymiarowości zjawisk, akceptacja inności. Niebezpieczeństwem jest dystansowanie się od otoczenią unikanie bliskości, nadmierna koncentracja na samym sobie, prowadząca do społecznej izolacji.

Dojrzali stajemy się gdy wiemy kim jesteśmy, co jest naszym zadaniem, kiedy znamy swoje miejsce w społeczeństwie, ponieważ mamy ustabilizowany status zawodowy i życie prywatne.