skanuj0007 (286)

4Q Część I. Podstawy komunikacji

1.2.4. Komunikacja jako tworzenie społeczności

Wiciu badaczy uważa, że można traktować komunikację jako potężną silę tworzącą nasz świat spolcc/ny (Pearce, 1994). Społeczność, inaczej wspólnota, to grupa osób, które znajdują się w tej samej fizycznej, duchowej lub wirtualnej przestrzeni i dążą do wspólnego celu. Instytucje publiczne, jak rządy i szkoły, organizacje, jak Microsoft, Saturn albo Paine Webber, grupy, takie jak rodziny, zespoły pracownicze, internetowe grupy dyskusyjne, drużyny sportowe, a także

RYSUNEK 1.4_

Społeczeństwo i model komunikacji

Wspólnoty przenikają nasze życie jako członków społeczeństwa, organizacji, grup i związków. Ludzie mogą należeć do licznych społeczności równocześnie, a sposób komunikowania może tworzyć różne rodzaje wspólnot. By zrozumieć, jak jest tworzona społeczność, zbadaj formę komunikacji zachodzącą między ludźmi, tak jak pokazano liniami łączącymi jednostki w związki, grupy, organizacje i społeczeństwo.

związki uczuciowe lub przyjacielskie reprezentują olbr/.ymią różnorodność wspólnot społecznych, do jakich należymy. W jaki sposób powstają rozmaite rodzaje społeczności? Jak pokazuje to Rysunek 1.4, nasze środowisko przeniknięte jest komunikacją, która buduje różnorodne społeczności, do których należymy. Co więcej, różne formy komunikacji tworzą różne społeczności. Na przykład, rodzaj wspólnoty tworzony przez ludzi pozostających w bliskim związku, w którym wyrażają wzajemną troskę i wsparcie, jest odmienny od związku stworzonego przez parę, która ciągle ze sobą walczy. Podobnie, kiedy ludzie w grupie wykazują małe zainteresowanie ukończeniem wyznaczonego zadania, rodzaj społeczności stworzony przez jej członków jest znacząco odmienny od społeczności, której członkowie czują się zaangażowani w wykonanie zadania i pragną poświęcić czas i energię konieczną do jego ukończenia.

Związek między komunikacją a społecznością nie jest zaskakujący¹. Kiedy wspólnie podpisujemy się pod umową kredytową, podpisujemy ją z kimś jeszcze i stajemy się razem odpowiedzialni za zaciągnięty dług. Kiedy Kathryn opisana w części wstępnej spotkała się z komitetem zbierającym fundusze, jednym z jej zadań było upewnienie się, że jej misja w komitecie pokrywa się z misją innych członków grupy. Uczestnicząc w zajęciach warsztatowych dzień wcześniej, Kathryn utwierdziła się w przekonaniu, że misja jej i pozostałych członków komitetu są połączone.

Spójrzmy na to, co ludzie robią, by stworzyć społeczność. Pamiętajmy, że społeczność powstaje, gdy ludzie wiążą się ze sobą, a zatem musimy przeanalizować ich zachowania zbiorowe. Zachowanie zbiorowe odnosi się do wspólnego działania, łącząc ludzi ze sobą. Powinniśmy więc wiedzieć, co dana osoba mówi, jak inni reagują na tę osobę i jak ta osoba odpowiada na reakcje innych. By zrozumieć to wzajemnie powiązane działanie, możemy zadać sobie następujące pytania:

■ Co ludzie mówią jeden do drugiego?

■ Kiedy?

■ Gdzie?

■ Jaki jest skutek ich wspólnego działania?

Rozróżnienie między traktowaniem komunikacji jako społeczności a transakcyjnym modelem komunikacji zostało ukazane w ostatnim pytaniu: „Jaki jest skutek ich wspólnego działania?" Jak pamiętasz, model transakcyjny sugeruje, że to, co jest konieczne do zaistnienia komunikacji, to wspólne znaczenie. Kiedy jednak patrzymy na komunikację jako społeczność, to uzgodnienie znaczenia jest tylko jednym z możliwych wyników komunikacji. Ten model komunikacji pozwala na uzyskanie różnorodnych rezultatów. Przyjrzyjmy się na przykład następującemu fragmentowi rozmowy:

W języku angielskim związek len podkreśla dodatkowo podobieństwo językowe: communication (komunikacja) - communily (społeczność). Oba terminy zawierają przedrostek co (oznaczający z, razem) i rdzeń union (co oznacza łączenie się ze sobą, związek).