to też, źe niemal każdy może sieć utworzyć.
Efektywność pracy sieciowej.
Struktury sieciowe są szczególnie efektywne, gdy przed zleceniodawcą działania (np. projektu) wyłaniają się
następujące, główne problemy:
• Jak uchwycić, powielić i upowszechnić wiedzę eksperta?
• Pytanie to pojawia się zwykle w przypadku nagłego wzrostu zapotrzebowania na określoną grupę wyrobów lub usług, których wytworzenie wymaga udziału wysokiej klasy specjalistów. Trudności w szybkim pozyskaniu większej liczby wysoko kwalifikowanej kadry znacznie wydłużają czas realizacji zamówienia, co może doprowadzić do utraty potencjalnych klientów, a więc osłabienia dynamiki rozwoju przedsiębiorstwa.
• Jak pozyskać wiedzę, o której istnieniu nie wiemy?
« Logika pracy sieciowej w oparciu o telepracę zwiększa możliwość uchwycenia wiedzy, której zleceniodawca działania nie posiada.
• Jak skojarzyć wiedzę wielu ekspertów?
• W praktyce kojarzenie wiedzy wnoszonej przez specjalistów i różnorodne ich zespoły polega na analizie przygotowanych przez nich diagnoz i propozycji, eliminacji (selekcji) projektów nietrafnych lub błędnych oraz opracowanie syntezy. W części problemy te redukują struktury macierzowe.
« W strukturach sieciowych łatwo wprowadzić różnego rodzaju techniki wspomagające, od prostych programów kontrolujących wykonanie zadań w czasie, po bardziej złożone algorytmy .inteligentne'.
• Nadto, dzięki kontroli sterującej, ma się możliwości eliminowania mniej wydolnych pracowników w trakcie działania.
• Jak aktualizować zdobytą wiedzę?
• W tradycyjnych strukturach problem uwspółcześniania wiedzy, którą dysponuje organizacja jest szczególnie trudny do rozwiązania, głównie z powodu przypisywania wiedzy (dostępu do niej) w zależności od miejsca zajmowanego w strukturze, która w zdecydowanej większości organizacji jest typu hierarchicznego.
• Struktury sieciowe łamią tradycyjne granice dostępu do informacji, zmuszają specjalistów, zwłaszcza o ugruntowanej pozycji zawodowej, do zwiększenia wysiłku na rzecz aktualizacji swej wiedzy, by sprostać konkurencji w walce o nowego rodzaju władzę w organizacji.
• Jak skrócić czas realizacji działania/czynności?
o Nawet największa koncentracja specjalistów (jeśli się nimi dysponuje!) w tradycyjnej strukturze organizacyjnej oraz wydłużenie ich czasu pracy przynoszą pożądane efekty tylko do pewnego poziomu. Po jego przekroczeniu następuje stan nasycenia, który hamuje zwykle tempo prac.
• Struktura sieciowa zapewnia możliwość pozyskania potrzebnych dla projektu specjalistów również spoza danej organizacji, co może zapewnić skrócenie czasu realizacji działania/czynności.
• Jak obniżyć koszty realizacji działania/czynności?
o Skracanie się cyklu życia produktów prowadzi do tego, że organizacje od naukowo-badawczych począwszy do produkcyjnych walczą o obniżenie nakładów na fazę badawczo-wdrożeniową nowych wyrobów, a z drugiej strony - o pomniejszenie kosztów wytwarzania. Jeśli chodzi o koszty wytwarzania, to powszechnie uważa się, że jest to możliwe dzięki rozwiniętemu outsourcingowi.
• Wiele przykładów wskazuje, źe sieciowa struktura prowadzi do obniżenia kosztów, wcale niemało jest także przykładów, iż to rozwiązanie daje odwrotne wyniki.
• Nadal jednak utrzymuje się silne zróżnicowanie kosztów pracy w sferze szeroko rozumianej obróbki informacji i badań w poszczególnych krajach świata, przy malejącym rozstępie w kwalifikacjach.
Promocja inwestycyjnych projektów przemysłowych.
Proces promowania projektu inwestycyjnego rozciąga się na całą fazę przedinwestycyjną, a nawet może
wkroczyć w fazę inwestycyjną. Obejmuje on szereg powiązanych ze sobą czynności, takich jak:
• Identyfikacja potencjalnych sponsorów.
• Negocjacje i zawarcie umów o współpracy dla całego projektu inwestycyjnego lub pewnych jego części (np. marketingu eksportowego, transferu know-how w dziedzinie techniki lub zarządzania, dostaw krytycznych itd.),
• Określenie potencjalnych źródeł finansowania.