2167

polityki gospodarczej jest od ponad 100 lat import nowoczesnej techniki. Również ważnym elementem jest polityka licencyjna i wykorzystanie licencji (szybko ją stosują prowadząc jednocześnie badania nad udoskonaleniem). Japończycy koncentrują swą produkcję na najbardziej rozpowszechnionym artykule z całej gamy wyrobów gdy Europejczycy produkują całą gamę , a to podraża koszty. Gdy konkurent europejski odpadnie z rynku japończycy rozszerzają produkcję. Tą politykę gospodarczą i sposoby nowego zarządzania realizują przedsiębiorstwa i państwo. Rząd oddziałuje na gospodarkę pośrednio i bezpośrednio. Ten sojusz między menedżerami a biurokracją państwową wynika z tradycji. Kasta kierownicza pochodzi z tej samej klasy społecznej i tych samych wielkich uniwersytetów. Menedżer jest wykształcony na wzorach amerykańskich, ale respektuje tradycje japońskie. Ważne jest też myślenie grupowe. Przedsiębiorstwo jest dla pracownika drugą rodziną. Obowiązują dwie zasady: dożywotniej pracy i awansu ze względu na wiek i staż. Menedżerowie nie mają określonych zadań (grupowa odpowiedzialność) Nie ma samodzielnych pracowników tylko grupy. Podobnie jak w USA. Wielkiej Brytanii do nowoczesnego kształcenia i doskonalenia menadżerów zmusiły względy ekonomiczne po II wojnie światowej. Zarzuty dotyczące kształcenia menadżerów : przywiązywanie wagi do brytyjskich tradycji uniwersyteckich, nikła współpraca ze specjalistami z przedsiębiorstw, konflikt między uczelniami a światem interesów. Brytyjczycy przyjęli raczej amerykańską niż europejską koncepcję kształcenia menadżerów. Menadżerowie kształcą się na uniwersytetach i stowarzyszeniach oraz specjalnych kursach. PO II wojnie światowej w Niemczech zapanowało duże bezrobocie było to spowodowane powrotem żołnierzy oraz likwidacją przemysłu zbrojeniowego w którym pracowała znaczna liczba ludności. Niemcy opracowali swoją metodę, program nauczania, który charakteryzował się przyswojeniem pewnych zasad i ich ścisłego przestrzegania w praktyce ( duży nacisk na znajomość faktów ). Kształcenie w Niemczech odbywa się na trzech stopniach: najwyższej kadry kierowniczej, średniej kadry kierowniczej i niższego kierownictwa. Dąży się teraz do połączenia teorii z praktyką.