22463

I M4 I    M3 I    M2 | Ml |

<=■ <=l <=]

Kierownik, wg teorii ewolucyjnej, nie powinien w żadnych wypadku przyjmować postawy pasywnej, lecz powinien troszczyć się o rozwój swoich podwładnych, aby pomagać im w osiąganiu coraz to wyższego stopnia dojrzałości To z kolei jest podstawy kształtowania przez kierownika odpowiedniego, dostosowanego do sytuacji stylu kierowania. Style kierowania pod wpływem wzrostu dojrzałości pracowników układają się w^r następującą sekwencję:

•    SI (styl autokratyczny): przełożony określa zadania, mówi co. jak. gdzie i kiedy należy czynić (komunikacja „z góry w dóT).

•    S2 (styl integracyjny): przełożony koizysta z komunikacji ..z dołu do góry", wykorzystuje argumenty, wzbudza emocje, by uzyskać aprobatę podwładnych.

•    S3 (styl partycypacyjny): przełożony wspólnie z podwładnymi podejmuje decyzje, przełożony wykorzystuje czynniki emocjonalne.

•    S4 (styl delegacyjny): przełożony deleguje obowiązki i uprawnienia, ogranicza się do sporadycznej kontroli.

3. Teoria śdeżki do celu (path-goal theory) zaproponowana przez R.House'a i \LKvansa

Ta teoria definiuje proces kierowania nie jako działania kierownika lecz jako wynik decyzji podwładnych. Główna teza tej teorii jest następująca: aby zachowanie kierownika bvło efektywne z punktu widzenia celów orgamzacii, musi być Dostrzegane przez podwładnych