interface'ami (zazwyczaj pod W95) jak i surowe, ale za to krótkie i działające równie sprawnie programiki. Przy wyborze użytkownicy opierają się także na liczbie dostępnych opcji, rozpowszechnieniu standardu archiwów, łatwości obsługi, czy osobistych preferencjach.
OBJĘTOŚĆ TWORZONYCH ARCHIWÓW ZALEŻY OD TYPU KOMPRESOWANYCH DANYCH
1/5
UJ
o:
CL
100%
dane skompresowane
OfcJPft mPQ. mPJł
archiwa
*
O
■o
co
e
LU"
O
75% *
50% ■
25% •
pliki wykonywalne biblioteki
"czysty"
tekst
MDI
muld media (wave. bmp)
TYP DANYCH
Im niżej znajdują się dane na tym wykresie, tym mniej będą zajmowały po kompresji. Jak widać najlepiej kompresują się teksty, pliki MIDI, nieźle pliki wykonywalne, natomiast nie ma sensu kompresja archiwów stworzonych przez inne programy i wcześniej skompresowanych formatów graficznych i muzycznych jak GIF, JPEG, MPEG czy Real Audio.
Bezsprzecznie najpopularniejszym formatem archiwizacji danych jest obecnie ZIE (praktycznie standard kompresji w Internecie). Liczba wykorzytujących go aplikacji jest bardzo duża i stale się powiększa. Można się czasem również spotkać ze starszymi formatami: ARC. LZH/LHA. ZOO, czy popularnym i rozwijanym do dzisiaj ARJ. W systemach UNLXowych standardem jest GZ1P. TAR i COM PRESS. Coraz częściej można spotkać archiwa rosyjskiego RARa: popularność tego programu stale rośnie, tym bardziej, że autorzy wypuścili szereg wersji dla różnych systemów.
Oto krótki opis działania najważniejszych komend programu ARJ. Wybrałem ten program celowo, ponieważ stosowana w nim składnia komend jest zgodna ze standardem używanym w większości poważnych archiwizerów obsługiwanych z linii komend (OTOH, archiwizery obługiwane z linii komend zaczęły odchodzić do lamusa).