inwestycyjnego. Przeciwnym podejściem inwestora do lokowania swojego kapitału jest lokowanie, inwestowanie jego kapitału, np. w „bardzo pewne" obligacje rynku greckiego, zysk ten jest uzależniony tylko i wyłącznie od tego, jak obligacje będą się zachowywać po zawarciu transakcji (?) - to jest zupełnie niepolecany sposób na inwestowanie; radzi się, żeby dzielić swój kapitał pomiędzy różne obligacje, dywersyfikuje się inwestycje, najczęściej między te pewniejsze, RÓŻNYCH firm rozsianych po całym świecie, by zysk był pewniejszy, czasem wyższy niż spodziewany). Budowa portfela inwestycyjnego zmniejsza ryzyko, ale w zależności od różnych wstępnych warunków narzutowych jest realizowany przez inwestora)
• Kredyty finansowe - długookresowa forma lokowania kapitału; zagraniczny kredytodawca daje do dyspozycji kredytobiorcy środki finansowe bez ograniczenia co do sposobu ich wykorzystania; motywem jest zwiększenie absorpcji krajowej (konsumpcja + inwestycje + wydatki krajowe (sztywne, pomniejszają PKB]) ponad możliwości gospodarki krajowej; bardzo często w trakcie takich kredytów stawia się pewne warunki, mogą być one wykorzystane tylko w odpowiedni sposób, na konkretny cel, odpowiednie inwestycje. Z punktu widzenia makroekonomicznego (kiedy kraj korzysta z danego kredytu) może on być bodźcem do rozwoju gospodarki; żeby gospodarka mogła się rozwijać, to musi inwestować;); w normalnych warunkach trzeba spłacać kredyt finansowy © w historii różne gospodarki korzystały z bardzo wielu kredytów finansowych - trudno jest wskazać przypadek, który idealnie wykorzystał taki kredyt (Polska korzystała z takich kredytów w latach 80. za czasów Gierka; PS nie Wałęsa pierwszy chciał drugą Japonię w Polsce!)
(wykres 1.)
• Bezpośrednie inwestycje zagraniczne - długookresowe lokowanie kapitału; przepływ kapitału w celu uzyskania trwałego wpływu na działalność przedsiębiorstwa za granią, w tym wpływaniu na zarządzanie nim; inwestycje o charakterze długookresowym. Inwestor zagraniczny ma szansę wywierać wpływ na działalność przedsiębiorstwa jedynie, gdy posiada ponad 10% wielkość inwestycji (?).
Rodzaje BIZ:
• Typu Greenfield - inwestor zagraniczny buduje przedsiębiorstwo od podstaw
• Typu Brownfield - stajemy się właścicielem już istniejącego przedsiębiorstwa, w jakiś sposób je nabywamy, po fuzjach lub przejęciach;
Prowadzenie przedsiębiorstwa za granica jest trudniejsze.
Eklektyczna teoria produkcji międzynarodowej - paradygmat Oli (J. Dunning)
Żeby mieć do czynienia z bezpośrednią (...) zagraniczną muszą zaistnieć:
• specyficzne przewagi własnościowe (Ownership) - wielkość firmy, pozycja, marka, technologia, potencjał badawczy, wiedza, czasem specyficzna struktura organizacyjna