24279

Charakterystyczne dla rezydencji jako całości były też wysokie, budowane przy zewnętrznych ścianach masywne kominy. W dolnych partiach przechodziły one w kominek, początkowo prosty, potem coraz bardziej ozdobny, stanowiący niezbędny element każdej rezydencji.

Sypialnia pana i pani domu była na ogół na piętrze. Sypialnia opiekunki kuchni, zwykle dalszej lub bliższej przedstawicielki rodziny właścicieli rodziny właścicieli rezydencji, znajdowała się w pomieszczeniu określanym na jako „solar", tuz nad kuchnią, również na piętrze. Wprowadzenie kominka zaczęło stopniowo zmieniać ten układ, a z nim panujący w rezydencji styl życia, wreszcie jej architekturę. Pozwalało to np. na indywidualizację życia domowego przez umieszczenie kilku kominków w różnych pomieszczeniach. Mieszkańcy odtąd nie musieli dla ciepła skupiać się w jednym centralnym miejscu. To z kole doprowadziło z czasem do zmniejszenia znaczenia wielkiego hallu, czyniąc go rodzajem dużej, powitalnej sieni.

Dodanie bocznych skrzydeł i uformowanie otwartego    dziedzińca prowadzi    do

rozwiązań rzutu budowli opartych na kształcie wzorowanym na literze U. Wysunięcie w środkowej części budowli ryzalitu upodabnia rzut budowli do litery E a wydłużenie skrzydeł bocznych na tyły rezydencji naśladuje kształt litery H.

Drewniane stropy, zazwyczaj kasetonowe zdobiły stiuki i profilowane belki a ściany wykładano różnymi odmianami drewna. Pomieszczenia ogrzewało ciepło dużych kominków o dekoracyjnych formach.

Do przykładów tak rozwiązanych rezydencji należą:

■    Burghley House w Northamptonshire,wybudowany między    latami pięćdziesiątymi a

osiemdziesiątymi XVI w.

■    pałac Longleat House (1567) r.

•    pałac Charlton House w Wiltshire (1580) r.

■    pałac Corsham Court niedaleko Bath (1600) r.

•    Shaw House w Berkshire (1581) r.

■    Hardwick Hall w Derbyshire, zaprojektowany przez Roberta Smythsona po 1590 r

■    Holland House w Kensington (1607) r.

Najwybitniejszym przedstawicielem angielskiego renesansu był wykształcony we Włoszech Inigo Jones, zwolennik palladianizmu.

Klasycyzujący renesans palladiański:

Inigo Jones (1573-1651)

Architekt, scenograf do sztuk teatralnych, Szekspir lub Napoleon architektury angielskiej, odbył podróż do Włoch, 1615 nadworny architekt Jakuba I Stuarta , Jako pierwszy wprowadził do Anglii ideały, a nie tylko język dekoracji włoskiego renesansu, zainicjował zawód architekta w Anglii, gdzie przedtem budowle były projektowane przez budowniczych i geometrów, odbył podróż do Włoch

-    pałac Whitehall dla Jakuba I Stuarta - wybudowano tylko tzw. Banąuetting Hall 1619-1621

-    Somerset House - fasada palladiańska

-    zaprojektował pawilon Queen House królowej Anny Duńskiej w Greenwich 1618 - naśladownictwo północnowłoskiej willi z palladiańską lożą w górnej kondygnacji wg wzoru PalazzoChiericati w Vicenzy Palladia

-    projekt kościoła św. Pawła w Londynie na Covent Garden zl631

-    QueensChapel, katolicka kaplica, dobudowana do Saint James'sPalace w latach 1623-1627,

-    portyk przy fasadzie zachodniej starej katedry św. Pawła w 1634-1640 r.,