24367

człowieka, kawałek konia)

2)    abstrakcji = pojęcie ogólne (np. koła) na drodze abstrakcji wyciągamy z rzeczy cechy wspólne, abstrahowanie z rzeczy cech wspólnych = pojęcie prawdziwe (w rzeczywistości odpowiada im pewien zespół cech, który jest zakotwiczony w różnych jednostkowych przedmiotach)

-    realizm umiarkowany !

-    coś realnego umieszczone w rzeczach jednostkowych; musi być coś realnie istniejącego! (czyli pojęcia powstające na drodze abstrakcji)

3)    JAN SZKOT ERIUGENA (VIII / IX w.)

-    Skrajny realista

-    rzeczy jednostkowe odbiciami idei, naśladownictwem rzeczy stojącej za pojęciem ogólnym -> wersja platońska

-    pojęciu ogólnemu odpowiada pewna substancja jednostkowa

• człowiek    substancja jednostkowa - człowiek

-    każdy człowiek modyfikacja danej substancji; modyfikacja substancji -> ludzie („ p. Marlena modyfikacją substancji człowiek")

-    nie idea a substancja!

4)    ROSCEUN (XI w.)

-    nominalizm, za pojęciem ogólnym nie istnieje konkretny byt, istnieją wyłącznie pojęcia jednostkowe, ogólne stworzone dla wygody

-    nieortodoksyjny pomysł ->TRYTEIZM - wynikał z nominalizmu, nie przyjął się w średniowieczu

5)    ABELARD (XII w.)

-    SERMONIZM - oddzielne stanowisko

-    pojęcie ogólne odsyła do swojego znaczenia, znaczenie, które mu przydajemy

-    za pojęciem ogólnym znaczenie, obraz

-    człowiek niewyraźny zarys, może być przyporządkowany niewyraźny obraz, niewyraźny koncept, coś niedookreślonego

Króluje realizm umiarkowany

6)    GILBERT DE LA POREE (XII w.)

-    koncepcja zbliżona do arystotelejskiej

-    każda rzecz składa się z:

1)    substancji indywidualnej

2)    formy wspólnej

-    konformizm (bo wspólne formy)

-    realizm umiarkowany

-    każdy ma swoją formę, ale jest na tyle zbliżoną do form innych ludzi, że można ją nazwać wspólną

-    pojęcie „człowiek" odsyła do formy wspólnej, w każdym z przedmiotów jednostkowych coś