24480

wszystkie oznaki czci i zadośćuczynienia nie stanowią pociechy dla bohatera myślącego tylko o zemście. Ale i nad nim samym gromadzą się zapowiedzi przyszłego losu. Achilles cierpi po stracie przyjaciela. Wspiera go matka, Tetyda, która przynosi mu nową zbroję od Hefajstosa. Tetyda wlała Patroklesow do nozdrzy nektar i ambrozję, by jego ciało sie nie zepsujo i zostało nietknięte. Achilles wzbudził w sobie ducha walki, chce połączyć swoje siły z Agamemnonem. Achilles odmówił nawet posiłku sądząc, że ma wystarczająco siły do walki, a od Ateny otrzymał posilający nektar.

W pieśni dwudziestej rozpoczyna się ostatnia bitwa Iliady, w której za zgodą Dzeusa biorą udział także bogowie.

Pieśń XX- Bitwa bogów

Zeus zwołał na Olimp bogów na naradę i zezwolił na udział w bitwie:

.Wy zaś wszyscy pośpieszcie pomiędzy Achajów i Trojan/Jednym lub drugim z pomocą, jak komu serce dyktuje" Tak rzekł i rozpętał okrutną bitwę. Póki bogowie byli daleko od śmiertelników Achajowie byli dumni , gdyż wrócił do walki Achilles. Trojan zaś opętało przerażenie na jego widok. Wkroczyli bogowie i starły się wojska wrogów. Achilles pragnął jednak najbardziej spotkać się w bitwie z Hektorem, synem Priama. Jednak jako pierwszy do walki z Achillem za namową Apolla stanąć Eneasz. Bogowie rozmawiają o losach śmiertelników, Hera pragnie pomóc Adiillowi jednak Posejdon namawia by wojnę ludziom zostawić, z góry ich losy obserwować, a do walki wkroczyć tylko w ostateczności. Pole bitwy zaroiło się rycerstwem i końmi, w walce spotkali się Eneasz i Achilles. Pierwszy Eneasz wystąpił do walki z groźnym obliczem. Achilles napomina go by powrócił w szeregi Trojan i nie narażał się zastawiając mu drogę, ten jednak pragnie pojedynku. Ugodził włócznią Achilla jednak tarcza będąca darem boga Hefajsta ją zatrzymała. Teraz z kolei Achilles wyrzucił swą włócznie, która niemal trafiła Eneasza. Następnie dopadł miecza i pragnął zakończyć pojedynek. Ruszył jednak do walki Posejdon, roztoczył mgłę przed oczami Achillesa . Eneja zaś uniósł i śmignął nim w górę wysoko. Eneasz upadł na skraju poła bitwy. Bóg zaś nakazał mu trzymać się z dala od Achillesa, by życia nie tracił w bitwie z mocniejszym od siebie. Achill run^ na Trojan z groźnym okrzykiem. Zabił Polydorosa, syna Priama. Gdy Hektor zobaczył brata rzucił swą dzidą na Achillesa, który pragną z nim walki. Wypowiadając do siebie groźby śmierci wyrzucił Hektor znów dzidę, lecz w mig zawróciła ją Atena lekko na nią dmuchnąwszy i pocisk wrócił do stóp Hektora. Achilles rzucił się żądny mordu na wroga, lecz uniósł Hektora Apollon i gęstą mgłą go otulił. Na co rzekł Achilles:

.Znowu wymknęłoś się śmierci, ty psie! A ju> ci nad głową Zguba zawisła! Raz jeszcze zbawił cię Fojbos Apollon.

Snadż zanosisz doń modły, wśród szczęku dzid idąc w bitwo Ale i tak cię tmpem położę, gdy tytko cię kiedyś Spotkam, a bóstwo jakowcś i mnie użyczy pomocy.

Tera/ zaś mszę na innych, by kogoś / Trojan dosięgnąć’

Spośród ludzi największych wyczynów dokonuje Achilles, mordujący wszystkich przeciwników, ważący się nawet na walkę z bogiem rzeki Skamandra, gdzie pchn^ kolejnego (przyrodniego) brata Hektora. Skamander zarzuca Achillowi, że owszem zwycięża wielu słynnych mężów ale tylko dlatego, że pomagają mu bogowie. Przez liczne ciała w rzece Skamander ma ograniczony dostęp do morza, zdenerwowany wyrzucił trupy na brzeg i uratował żywych, którzy błąkali się w jego nurcie. Achilles obawiał sie, że zginie w boju ze Skamandrem, ale objawił mu się Posejdon z Ateną tłumacząc, że inny jest jego los. Walka Aresa i Ateny; Heiy i Artemidy. Agenor dostrzegł Achillesa, więc nie chcąc wyjść na tchórza czekał, by odbyć z nim walkę.(płeśń dwudziesta pierwsza).

Achilles po wielu stoczonych walkach dociera do murów Troi. Tu czeka na niego Hektor, który jako jedyny nie schronił się za murami miasta. Priam błaga syna, aby nie narażał się na śmierć i

2