O beta - większa przenikliwość, mniejsza zdolność jonizacji)
0 neutronowe (reakcja jądrowa) - jonizacja pośrednia • promieniowanie elektromagnetyczne - nośnikiem jest fala elektromagnetyczna
0 gamma - większa przenikliwość, mniejsza zdolność jonizacji, jonizacja pośrednia 0 rentgenowskie - bardzo duża przenikliwość (beton), mniejsza zdolność jonizacji, jonizacja pośrednia
aktywiość obiektu - ilość rozpadów na sekundkę. mierzona w bekerelach Bq bekerel -> w produktach spożywczych (Bq/kg lub Bgfl)
Liczba par jonów w jednostce masy - kulomb, rentgen
Ilość przekazanej energii Gy grej (J/kg)
Równoważnik dawki H
H=D*Q*N
Q - rodzaj promieniowania N - warunki promieniowania
Sv siwert
rem (rentgen equivalent to men) lSv = 100 remów
Q = 1 dla X, gamma, beta
10 dla protonów i neutronów 20 dla cząstek alfa
Działanie szkodliwe zależy od:
• od mocy dawki (wielkość dawki x czas w jakim była pochłonięta)
• rodzaju promieniowania
• wielkość napromieniowanego obszaru
• wrażliwość narządu lub tkanki
• wieku i ogólnej kondycji osoby
Możliwe mechanizmy:
• teoria działanie bezpośredniego (teoria tarczy) - promieniowanie trafia w ważny element struktury (DNA) lub grupę chemiczną i wywołuje jonizację, w konsekwencji zaburzenia funkcji i uszkodzenie komórki
• teoria działania pośredniego (radiolizy wody) - jonizacji ulega głównie woda, cząsteczka trąd elektron i powstaje wolny Jono-rodnik, który jest nietrwały i może ulegać dalszym przekształceniom i w chodzić w reakcje j.w.
radionuklidy
LDso - dawka promieniowania,, która w czasie 30 dni (dla ssaków) powoduje zgon połowy osobników
LDw) dla różnych gatunków.
Nietoperz 15000 rentgenów
Małpa rezus 550
Grupy radiotoksyczności
Kryterium podziału - największe dopuszczalne stężenie dla ciągłego skażenia przez drogi oddechowe
1. izotopy o bardzo wysokiej radiotoksyczności:
a. ^Sr, ?,0Po, ?10Pb, ":’Ra, ™Ra itp
2. izotopy o wysokiej radiotoksyczności