25691

Metody kolorymetryczne - należą do metod mało specyficznych i wymagają wybiórczego oddzielenia magnezu od innych pierwiastków. W tym celu stosuje się usuwanie fosforanów na jonitach, związki chelatujące magnez czy roztwory kompensacyjne zawierające interferujące jony

Metody te stosowane są z uwagi na różne wyposażenie aparaturowe laboratoriów i brak posiadania kosztownej aparatury badawczej

Metoda kolorymetryczna z żółcieniqtiazolowq - polega na wykonaniu pomiaru absorbancji barwnego związku powstałego na skutek reakcji wodorotlenku magnezu z żółcieniątiazolową. Intensywność powstałego zabarwienia mierzy się przy długości fali świetlnej 540 nm

•    Trwałość i intensywność połączenia zależna jest od sposobu alkalizowania próby, obecności innych jonów w roztworze, temperatury roztworu i czasu pomiaru

•    W celu zwiększenia trwałości zabarwienia dodaje się hydroksyloaminę, a stosowana skrobia jako koloid ochronny zapobiega zmętnieniu roztworu wskutek koagulacji wodorotlenku magnezowego

•    W celu wyeliminowania interferencji jonów obecnych w badanej próbce używa się roztworu kompensacyjnego składającego się z roztworu soli: chlorku wapnia, siarczanu glinu, siarczanu magnezu, fosforanu potasu

Metoda fotometrii płomieniowej - polega na pomiarze w roztworach zmineralizowanej próbki natężenia promieniowania emitowanego przez wzbudzone atomy magnezu w płomieniu palnika.

• Zastosowanie metody fotometrii płomieniowej do oznaczeń magnezu wymaga pozbawienia badanego roztworu jonów interferujących, a szczególnie fosforanów, poprzez dodatek roztworu kompleksującego lub usunięcia wyżej wymienionych związków na jonitach

Metoda atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (ASA) - polega na pomiarze absorpcji promieniowania lampy katodowej przy długości fali 285,2 nm przez wolne atomy magnezu znajdujące się w roztworze próbki wprowadzonej do płomienia palnika acetyleno-powietrznego w formie rozpylonej i obliczeniu zawartości tego pierwiastka na podstawie krzywej standardowej

• Interferencja anionów fosforanowych, kationów wapniowych czy szczawianów usuwana jest poprzez zastosowanie soli strontu czy lantanu

CHLOR