26430

Warto zaznaczyć, że Wielka Brytania dysponowała wystarczająco skutecznymi środkami, aby wykorzystując swą władzę w kolonii doprowadzić do jej destabilizacji ekonomicznej i społecznej, z drugiej strony atuty Chińskiej Republiki Ludowej były bardzo silne.

1.    Atuty polityczno-prawne, odnoszące się do traktatów narzuconych Chinom siłą przez Wielką Brytanię, które w świetle prawa międzynarodowego są nieważne.

2.    Atuty społeczne podkreślające fakt, iż ludność zamieszkująca Hongkong to w rzeczywistości 98% ludności Chińskiej, posiadającej silne poczucie przynależności narodowej i przyjmującej enklawę Hongkongu za część należącą do Chin.

3.    Atuty ekonomiczne, to stopień zależności rozwoju ekonomicznego Hongkongu od stosunku z kontynentem.

4.    Atuty wojskowe

5.    Atuty międzynarodowe to przede wszystkim świadomość tego, iż Chińska Republika Ludowa mogła liczyć na poparcie światowej opinii publicznej, krajów socjalistycznych, większości państw „trzeciego świata” i części rozwiniętych krajów kapitalistycznych. Londyn w wypadku zajęcia twardej postawy musiałby liczyć się z izolacją i potępieniem.

GŁÓWNE PUNKTY SPORNE

1.    Przede wszystkim była to kwestia suwerenności nad Hongkongiem. Z Chińskiego punktu widzenia możliwe było przywrócenie suwerenności jedynie nad całym obszarem enklawy, a negocjacje miały dotyczyć sposobu przejęcia władzy i okresu przejściowego. Strona brytyjska natomiast chciała przedłużenia swojej administracji na okres 20-50 lat po 1.07.1997 roku w zamian za zrzeczenie się suwerenności. Jednak tego typu dyskusja nie wchodziła w grę dla strony chińskiej

2.    Kwestia suwerenność, a administracja w Hongkongu Rozwinięciem stanowiska Londynu była teza, iż pomyślność i stabilizacja tej enklawy uzależnione są od utrzymania brytyjskiej administracji po 1997 roku. Chińczycy jednak odrzucili tę kwestię stwierdzając, że jest to próba zastąpienia suwerenności przez władzę administracyjną, co w rezultacie było by niekorzystne dla Chin, gdyż określałoby ich suwerenność przy zachowaniu brytyjskich rządów kolonialnych

3.    Sprawa reprezentacji i udziału przedstawicieli Hongkongu w negocjacjach brytyjsko -chińskich. Matgaret Thatcher wysunęła problem konieczności udziału ( oprócz Chin i Wielkiej Brytanii) ludności Hongkongu w negocjacjach, co zostało określone mianem „trójrogiego stołu”. Niestety Chińczycy nie mogli się na to zgodzić i szybko odrzucili

2