Problem niemiecki po II Wojnie Światowej
zarządzenia obowiązujące w całej strefie. Na jej czele stanął Heinrich Rau, był to początek państwa wschodnioniemieckiego.
20 października 1946 odbyły się wybory do sejmów pięciu krajów strefy radzieckiej (Brandenburgia, Meklemburgia, Saksonia, Saksonia-Anhalt, Turyngia). Były to pierwsze wolne wybory od 1932 i ostatnie do 1990. Wygrała je partia SED (Niemiecka Socjalistyczna Partia Jedności).
Z powodu zjednoczenia się komunistów I socjaldemokratów oraz zatrzymania dostaw żywności i surowców ze swojej strefy Amerykanie wstrzymali 4 maja 1946 dostawy zdemontowanych maszyn przemysłowych, 15 maja to samo zrobili Brytyjczycy. Sojusznicza Rada Kontroli ustaliła, że niemożliwe jest obecnie wprowadzenie jedności gospodarczej, wobec czego Amerykanie postanowili połączyć swoją strefę ze strefą brytyjską, do czego doszło 1 stycznia 1947. Powstała Dwustrefa, czyli Bizonia. Jesienią 1948 do Bizonii przystąpiła Francja, dzięki czemu utworzona została Trizonla. 18 czerwca 1948 wprowadzono nową walutę w całej Trizonii.
23 lutego 1948 rozpoczęła się w Londynie konferencja sześciu państw zachodnich: Wlk. Brytanii, Francji, USA i trzech krajów Beneluxu (Belgia, Holandia, Luksemburg) w sprawie Niemiec. ZSRR uznało to za pogwałcenie Układu Poczdamskiego. Marszałek Sokołowskij, przewodniczący Sojuszniczej Rady Kontroli zażądał sprawozdania z tego spotkania, jednak przedstawiciele krajów zachodnich odmówili. Wobec tego marszałek opuścił salę obrad i Rada przestała istnieć.
W wyniku zaistniałej sytuacji w kwietniu 1948 władze radzieckie wydały zarządzenie, że wszystkie transporty kierowane do Berlina muszą podlegać ich kontroli. Zdano sobie wówczas sprawę z tego, że nie zawarto żadnej umowy regulującej komunikację między strefami okupacyjnymi zachodnich mocarstw a ich sektorami w Berlinie, gdyż zakładano, że cały obszar będzie zarządzany przez Sojuszniczą Radę Kontroli. Tego samego dnia władze amerykańskie i brytyjskie zawiesiły kursowanie pociągów do Berlina. 7 czerwca 1948 ogłoszono włączenie zachodniej części Niemiec do Planu Marshalla oraz utworzenie międzynarodowego organu kontroli Zagłębia Ruhry. W tym samym roku doszło do konfliktu związanego z wyborem następcy prezydenta policji i tym samym doszło do podziału policji berlińskiej. Następnie dokonano również podziału władz miejskich. 4 maja 1949 delegaci czterech mocarstw podpisali w ONZ podpisali układ w sprawie zakończenia konfliktu o Berlin: zniesienie ograniczeń komunikacyjnych między strefami zachodnimi a Berlinem, zniesienie ograniczeń
2