26480

Celestyn Freinet odrzuca on ocenę, konwencję podręcznika, uwzględnia indywidualne tempo pracy. Inny jest sposób zdobywania wiedzy przez ucznia.

Freinet szczególną uwagę zwracał na rozwój samorządności czyli pracę w małych grupach. Samorządność dzieci stanowi podstawę wychowania. Jej formą jest tzw. spółdzielnia szkolna. Dzieci organizują wszystkie dziedziny i rodzaje działalności w szkole. Pracują nie w klasach lecz w pracowniach wyposażonych w materiały i pomoce kształcące, odpowiednio poklasyfikowane i dostępne w każdej chwili.

Uczniowie sami określają zadania do wykonania na cały tydzień. wyznaczają osoby odpowiedzialne, dokumentują pracę. Na koniec tygodnia następuje samoocena i ocena pracy. Ma ona charakter graficzny. Zamiast ocen dzieci uzyskują sprawności i dyplomy. Taki sposób oceniania wysiłków dzieci sprawia, że znika niezdrowa rywalizacja, a każde dziecko może zdobyć sprawność' intelektualną lub manualną zgodnie ze swoim wyborem.

Dlatego też inna jest rola nauczyciela w klasie. Musi on przezwyciężyć w sobie postawę dogmatyczną, autorytarną, narzucającą aby wejść między uczniów, by razem z nimi pracować i szukać rozwiązali Wychowawca ma inspirować, regulować i pomagać.

TECHNIKI, które opracował Freinet są podstawą jego pedagogiki.

1.Technika swobodnego teksm.

ZFiszki autokreatywne.

3. Korespondencja międzyszkolna.

4. Gazetka szkolna.

5.Swobodna ekspresja plastyczna, muzyczna i teatralna. Stanowi ona pimkt wyjścia nauczania różnych przedmiotów szkolnych.

Akt twórczy ma charakter indywidualny ale omawiany jest w grupie. Swobodna ekspresja pozwala nauczycielowi lepiej poznać ucznia, zrozumieć go i pomóc mu . gdy zachodzi taka potrzeba. Dzięki swobodnej ekspresji przestaje istnieć rozdźwięk między tym co dziecko chce wyrazić, a co wyraża pod presją, że "tak trzeba, tak wypada".

6.Doświadczenia poszukujące. Stosowane są zwłaszcza w środowisku społeczno - przyrodniczym. Jest to droga do samodzielnego zgłębiania matematyki, przyrody, historii czy geografii. Ma ono charakter wielokrotnych prób uwieńczonych sukcesem. Pozostawiają one w świadomości dziecka doznane wrażenia zmysłowe i drogę posługiwania się nimi w sposób celowy i zamierzony. Jest to wychodzenie poza dostarczane informacje, działanie niekonwencjonalne i niestandardowe.

Pedagogika Montessori

Stworzyła system wychowania dzieci w wieku przedszkolnym, nazwany później metodą Montessori. Metoda ta kładzie nacisk na swobodny rozwój dzieci. Przeciwstawia się systemowi szkolnemu, tłumiącemu aktywność dzieci, którego symbolem była dla Marii Montessori "szkolna ławka". Montessori uważała, że głównym zadaniem pedagogiki jest wspieranie spontaniczności i twórczości dzieci, umożliwianie im wszechstronnego rozwoju fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego. W 1907 otworzyła przedszkole Casa Dei Bambini - Dom Dziecięcy.

Pomaga w rozwijaniu indywidualnych cech osobowości, w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejęmości szkolnych i współdziałania. Cele te realizowane są poprzez pomoc dziecku w:

•    rozwijaniu samodzielności i wiary we własne siły.

•    wypracowaniu szacunku do porządku i do pracy.

•    wypracowaniu zamiłowania do ciszy i w tej atmosferze do pracy indywidualnej i zbiorowej.

•    osiąganiu długotrwałej koncentracji nad wykonywanym zadaniem.

•    wypracowaniu postaw posłuszeństwa opartego na samokontroli, a nie na zewnętrznym przymusie.

•    uniezależnieniu od nagrody.

•    formowaniu postaw wzajemnej pomocy bez rywalizacji,

•    szacunku dla pracy innych,

•    rozwijaniu indywidualnych uzdolnień i umiejęmości współpracy,

•    osiąganiu spontanicznej samodyscypliny wynikającej z dziecięcego posłuszeństwa. Zadania pedagogiki

Montessori: uczenie przez działanie: dzieci zdobywają wiedzę i praktyczne umiejęmości poprzez własną aktywność, w przemyślanym środowisku pedagogicznym, przy współpracy z nauczycielami samodzielność: dzieci swobodiue wybierają rodzaj, miejsce, czas i formę pracy (indywidualną lub z partnerem) przy zachowaniu reguł społecznych. Rozwijają indywidualne uzdolnienia i uczą się realnej oceny swoich umiejętności.

koncentracja: dzieci ćwiczą dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu konkretnych zadań.