26506

stosowane je.

-    Edykt Liutpranda - początek VIII w., bardziej uwzględniał prawo rzymskie, dopuszczał stosownie prawa rzymskiego. Po włączeniu do państwa frankońskiego zastój w prawie longobardzkim, dopiero w IX w. zaczęto się nim interesować, dzięki temu stało się jednym ze źródeł prawa włoskiego.

Ogólna charakterystyka źródeł prawa frankońskiego,

-    personalność prawa -♦ utrzymano w mocy prawa szczepów i związków plemiennych -* duża różnorodność praw (od romańskich, poprzez germańskie zromanizowane do czysto germańskich)

-    pomniki prawa od okresu kształtowania się państwowości do okresu monarchii wczesnofeudalnej -» odzwierciedlenie przemian społecznych, postęp w zakresie techniki legislacyjnej.

Leges barbarorum.

-    Personalność prawa i związana z nią professio iuris (oświadczenie pod jakim prawem ma być osoba sądzona) oraz wielość praw zwyczajowych, doprowadziła do powstania zasady terytoriainości i tworzenia lokalnych praw zwyczajowych, dla rozwiązywania kolizji miedzy prawami zwyczajowymi plemion.

-    Lex Salica (Pactus Legis Salicae) - początek VI w.: spis prawa zwyczajowego Franków salickich. Pochodził z początków państwa Franków, brak wpływu rzymskiego, czysto germański, z licznymi pozostałościami dawnej organizacji rodowo-plemiennej. Spisana prymitywną łaciną, z licznymi zwrotami starogermańskimi. Późniejsze redakcje nie zmianiały tego zbioru, ale je poprawiały pod kątem formalnym, w związku z czym stawał sie coraz bardziej nieprzystający.

-    Spisy praw zwyczajowych Franków rypuarskich, Alamanów i Bawarów-

*    Lex Ribuaria - w VIII w. zbliżona do prawa salickiego, wpływy ustawodawstwa królewskiego, kościoła i pewne wpływy prawa rzymskiego.

*    Lex Alamanorum - początek VIII w., duży wpływ duchowieństwa (pierwsza część dot. Kościoła, a 2 kolejne sprawom świeckim).

*    Lex Baiuvariorum - 1-wsza poł. VIII w., wzorowany na prawie alamańskim (systematyka), na prawie wizygockim.

-    SjjsxjpwAtąle_zą_cz.aAÓj^_KąxojaJ^j.e.l.l<.i_e£.o_

*    Lex Saxonum - początek IX w., dla Sasów.

*    Ewa Chamaworum - spis prawa Franków Chamawskich,

*    Lex Frisionum - prawo Fryzów,

*    prawo Anglów i Warnów, zwanych także Turyngami (od Turyngii).

Leges Romanae.

-    Zgodnie z zasadą osobowości prawa, ludność rzymska zamieszkała w państwie frankońskim rządziła się własnym prawem, tj. prawem rzymskim. Z trzech omówionych wyżej germańskich spisów prawa dla ludności rzymskiej, tj. wizygockiego, burgundzkiego i ostrogockiego, obowiązującego również i ludność germańską, dla których przyjęta została ogólna nazwa Leges Romanae, w państwie frankońskim prawem ludności rzymskiej była Lex Romana Visigothorum, czyli Breviańum Alarici, które stało się w ten sposób głównym źródłem prawa rzymskiego na zachodzie Europy w dobie średniowiecza.

-    Prawem rzymskim posługiwała się również w państwie frankońskim organizacja kościelna, w myśl zasady Ecclesia vivit lege romana. Natomiast poszczególni duchowni, stosownie do zasady osobowości prawa, podlegali jeszcze wówczas prawu swego pochodzenia.