27325

stopniu również słabiej nachylonym powierzchniom i spłaszczeniom w wyższych partiach Karkonoszy. Powierzchnie o nachyleniu poniżej 10° zajmują 63% badanego obszaru. Nachylenia powyżej 25° występują w Sudetach sporadycznie - jedynie 1,1% (Placek. 2011). W tym opracowaniu dokładniej zbadać można tylko nachylenia powyżej 30°, które nie zajmują nawet 0,5% powierzchni badanego obszaru. Występują one w Południowo-Zachodniej części obszaru testowego. Stoki silnie nachylone i strome ogółem zajmują łącznie ponad 37% powierzchni, jednak powierzchnie o nachyleniu powyżej 20° występują na 9,5% powierzchni badanego obszaru.

Analizując wysokość bezwzględną wraz z nachyleniem powierzchni zauważyć można, że najsłabiej nachylone fragmenty terenu odpowiadają wysokościom nie przekraczającym 600 m n.p.m. oraz pokrywają się z wysokościami powyżej 1200 ni n.p.m. W pozostałych klasach umiarkowanie nachylone powierzchnie występują sporadycznie. Silne nachylenie powierzchni na pozostałym obszarze wiąże się z istnieniem uskoku tektonicznego na granicy Kotliny i masywu Karkonoszy i tektonicznym wydżwignięciem górotworu.

Ostatnią analizowaną cechą jest ekspozycja stoków. Na potrzeby tego opracowania badamy ekspozycję stoków w podziale na 4 kierunki - Północny. Południowy. Zachodni, Wschodni. Na tym obszarze dominuje Północny kierunek ekspozycji (52,5 % procent powierzchni). Drugi pod względem częstości jest kierunek Zachodni (22%). kolejny -Wschodni (18.6%). Najmniej, bo jedynie 6.8 % powierzchni eksponowana jest na Południe. Ogółem w Sudetach przeważają stoki nachylone ku N i NE (Placek. 2011). Zmiany kierunków ekspozycji następują głównie wzdłuż linii grzbietowych. Kierunki nachylenia na badanym obszarze wiążą się przede wszystkim z uwarunkowaniami geologicznymi -przebiegiem uskoków tektonicznych, a także z doborem obszaru testowego. Sudety mają przebieg NE-SW, a badany wycinek leży po Północnej stronie górotworu.

Podsumowując, dzięki narzędziom GIS można prowadzić analizy o różnym stopniu skomplikowania, które jedynie dzięki właściwej interpretacji wnoszą nową wiedzę w badania. W powyższym opracowaniu przebadano jedynie relatywnie proste parametry. Bardziej dogłębna analiza rzeźby obszaru testowego w oderwaniu od analogicznych informacji dla większego regionu staje się jedynie analizą do celów dydaktycznych. Jednak dzięki temu można było pokazać jak wydajnym narzędziem, nawet w przypadku tak małego obszaru, w badaniach niatematyczno-statystyczych są Systemy Informacji Geograficznej.