obszar te zneutralizowany i zdemilitaryzowany. Obszar antakryki został określony jako rezerwat naturalny poświecony pokojowi i nauce. Protokół powyższy zobowazuje wssytkei państwo do ochrony środowiska oraz wydobywania zasobów natrulanych z tego środowiska (z wyłączeniem wybodywania w celach naukowych). Antarktyka nie jest wspólnym dziedzictwem ludzkości, roszczenia terytorialne były wysuwane, ale są obecnie zawieszone.
Arktyka (lokalizacja przy biegunie północnym) - są różne roszczenia terytorialne co
Organizacje międzynarodowej (a dokładnie ONZ). Ogólnie org. dzielimy na organizacje pozarządowe (działają na podst. prawa krajowego) i międzyrządowe (tyle to są podmiotami prawa międzynarodowego) - rozróżnić ten podział.
ONZ:
Działa na podstawie umowy, którą jest Karta Narodów Zjednoczonych (San Francisco 1945 czerwiec) -do karty dołączony Statut MTS, który jest jej integralną częścią. Dokument zawierający najbardziej fundamentalne zasady prawa międzynarodowego - ta hierarchiczna wyższość wynika z art. 103. swoista Konstytucja społeczności międzynarodowej. Twórcy Karty zdecydowali o wprowadzeniu utrudnień dotyczących dokonywania zmian w karcie - są jedynie 2 procedury modyfikowania jej postanowień: 1) w drodze poprawek, 2) w drodze rewizji.
Ad 1) Poprawki przyjmowane są przez ZN ONZ szczególną większością (tj. 2/3 wszystkich członków), nastęnie przez taką samą większość musi być ratyfikowana (w tym wszystkie wielkie mocarstwa, tj. stali członkowie RB).
Ad 2) Do rewizji może dojść na konferencji rewizyjnej zwołanej na podstawie uchwały zgromadzenia ogólnego - uchwałą odnośnie zwołania konferencji również musi mieć zgodę 2/3 wszystkich członków, a w przypadku RB zapada większością 9 których kol wiek członków rady (tj. nie muszą być to wielkie mocarstwa). Rewizja karty wymaga jej ratyfikacji przez 2/3 wszystkich członków, w tym wielkie mocarstwa.
3 razy doszło do modyfikacji literalnej treści Karty ONZ - zawsze były to poprawki. 1 pochodzi 1963 r. -była to poprawka zmieniająca liczbę członów RB (z 11 do 15 członków) i Rady Gospodarczo-Społecznej (z 18 do 27 członków) i wraz z tym zmodyfikowano postanowienia dot. większości wymaganych dla przeforsowania uchwał (to byłą 2 poprawka z 1965 r. zmieniająca liczę głosó niezbędnych dla powołanie Konferencji Rewizyjnej do 9).
Po zwiększeniu RB do 15 członków, dalej funkcjonował przepis o zwoływaniu Konferencji Rewizyjnej (mówiący o większości 7 członków w RB)
Ostatnia poprawka z 1973 r. i ta poprawka zwiększyła liczbę członków Rady Gospodarczo-Społęcznej do 54.