Rzadkość - podstawowy problem nauki ekonomii. Jest to cecha zasobów ekonomicznych wykorzystywanych w procesach produkcji, jak również cecha dóbr i usług zaspokajających potrzeby ludzkie w procesach konsumpcji. Rzadkość jest odzwierciedleniem stosunku potencjalnego zapotrzebowania ludzi na dane dobro do ograniczonych ich ilości.
Krzywa (granica) możliwości produkcyjnych przedstawia w sposób graficzny różne kombinacje ilości dóbr i usług, które mogą być wytworzone, gdy wszystkie zasoby są w pełni efektywnie wykorzystane przy zastosowaniu najlepszej znanej technologii.
Prawo malejących przychodów - jeśli w procesie produkcji nakłady określonego czynnika wytwórczego będą zwiększane, przy niezmienionej wielkości nakładów wszystkich pozostałych środków produkcji oraz niezmienionej technice wytwarzania, to dodatkowe jednostki nakładów tego czynnika będą powodowały coraz to mniejsze przyrosty rozmiarów produkcji całkowitej, po przekroczeniu zaś pewnej wielkości nakładów
Krańcowa stopa transformacji - informuje o tym, z ilu jednostek jednego dobra trzeba zrezygnować, aby możliwe było zwiększenie produkcji drugiego dobra lub usługi o jednostkę w warunkach pełnego i efektywnego wykorzystania zasobów. Dla wklęsłej krzywej możliwości produkcyjnych wykazuje ona tendencję rosnącą, co oznacza, że uzyskanie kolejnych jednostek określonego dobra lub usługi wymaga rezygnacji z coraz to większych ilości innego dobra lub usługi
Okres długi - czas niezbędny dla pełnego dostosowania się przedsiębiorstwa do zmieniających się warunków rynkowych. W okresie tym może ono zmieniać nakłady wszystkich czynników produkcji, a w konsekwencji zmieniać skalę produkcji
Okres krótki - przedział czasu, w którym rozmiary przedsiębiorstwa uznaje się za stałe. Przedsiębiorstwo nie ma możliwości swobodnego kształtowania w procesie produkcji nakładów wszystkich czynników wytwórczych, a ponadto funkcjonuje w warunkach braku postępu technicznego