Ad.3 (paradygmat konfliktu wartości)
Frank - problemy społeczne są rezultatem defektów w strukturze i funkcjonowaniu instytucji społecznych oraz niedostatków w sferze kulturowej.
Fuller:- wartości są istotne w przypadku problemów społecznych: mogą być bazą określania tego, co jest niepożądane
jako ideowa przyczyna niepożądanych zachowań np. ideologia pieniądza może sprzyjać nieuczciwości.
Definicja problemu społecznego:
Problemy społeczne odzwierciedlają społeczne warunki postrzegane przez znaczną liczbę jednostek jako niepożądane, co staje się przesłanką do podjęcia jakiś działań.
Obiektywny wymiar problemów społecznych odnosi się np.: do bezrobocia i przestępczości. Obiektywne warunki są przypisane do wartości grupowych. Są to zdarzenia, które mogą być kontrolowane przez bezstronnego obserwatora.
Subiektywny wymiar to uświadamiane przez ludzi warunki traktowania tych wyznawanych przez siebie wartości.
Każdy problem społeczny ma swoją historię: faza świadomości faza determinacji politycznej - reforma
Merton - ukryte problemy społeczne to zjawiska, zachowania sprzeczne z panującymi wartościami, ale które nie są za takie uznane. O tym uznaniu decyduje opinia publiczna, która jednak nie zawsze trafnie określa punkt styczności.
Opinia publiczna niesie 2 zagrożenia:
może się mylić, przeoczyć lub źle zrozumieć zachowania sprzeczne z systemem wartości może wyolbrzymiać zagrożenia, fantazjować
W tym paradygmacie podstawowym kryterium oceny, że coś jest problemem społecznym są wartości grupowe.
Ad.4 (paradygmat dewiacji)
Punktem wyjścia są niepożądane zachowania.
Z początku sądzono, że źródłem problemów społecznych są: niski poziom inteligencji brak zdolności agresywne instynkty
W latach 30-tych zaczęto prowadzić badania nad przestępczością. Na nich E.Sutherland oparł swoją koncepcję asocjacji:
- wyuczone zachowania są rezultatem ścisłych związków jakie mamy z innymi ludźmi
- uczymy się postaw wobec praw, technik popełniania przestępstw
- nawiązanie do anomii (Durkheim) - prowadzi ona do dyssatysfakcji
Typy przystosowania (wg R.Mertona):
Typy przystosowania |
Cele kulturowe |
Zinstytucjonalizowane środki |
Konformizm |
+ |
+ |
Innowacja |
+ |
- |
Rytualizm |
- |
+ |
Wycofanie (marginalizacja, społeczne wykluczenie) |
- |
- |
2