29696

1965 - Gucio zaczarowany

1969 -Miasto bez imienia

1974 - Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada

1981 - Hymn o perle

1984 - Nieobjęta ziemia

1988 - Kroniki

1991    - Dalsze okolice

1992    -Haiku

1994 - Na brzegu rzeki 2000 - To

2002    - Druga przestrzeń

2003    - Orfeusz i Eurydyka

Eseje i szkice literackie.

Zniewolony umysł (Londyn 1953)

Kontynenty (1958)

Rodzinna Europa (Paryż 1959; Warszawa 1990)

Ziemia Ulro (Paryż 1977; Warszawa 1982)

Ogród nauk (Paryż 1979; Lublin 1986)

Nieobjęta Ziemia (1996)

Abecadło Miłosza (1997)

P iesek przydrożny (1997)

Inne abecadło (1998)

Zaraz po wojnie. Korespondencja z pisarzami 1945-1950 (1998)

BIOGRAFIA

Dzieciństwo i młodość (1911-1939)

Czesław Miłosz urodził się 30 czerwca 1911 r. w Szetajniach na Litwie. Był pierwszym synem Weroniki z Kunatów i Aleksandra Miłosza. YV 1914 roku, po wybuchu 1 wojny światowej, ojciec Miłosza zostaje wcielony do armii carskiej. Jako inżynier drogowy buduje mosty i umocnienia frontowe, podróżując po całej Rosji. Wraz z nim tułają się żona i mały Miłosz. Miłoszowie wracają na Litwę po zakończeniu wojny, w roku 1918. W 1921 r. dziesięcioletni Czesław wstępuje do Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie. Zdaje maturę i dostaje się na Wydział Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.

Debiut Miłosza przypada na rok 1930 - w piśmie „Alma Mater Vilnensis” ukazują się wtedy jego dwa wiersze. Miłosz jest w tym czasie współzałożycielem grupy „Żagary”. W tym czasie odbywa także swoją pierwszą (letnią, studencką) podróż do Paryża.

Debiut książkowy to rok 1933 i tomik „Poemat o czasie zastygłym”. Uzyskał on uznanie i został wyróżniony nagrodą Związku Zawodowego Literatów Polskich. Pieniądze uzyskane ze stypendium Funduszu Kultury Narodowej umożliwiają Miłoszowi roczny pobyt w Paryżu. Po powrocie na Litwę, w 1936 r. wydaje kolejny tomik poezji, Trzy zimy.

W tym czasie Miłosz pracuje w rozgłośni radiowej Polskiego Radia w Wilnie. Zostaje z niej usunięty za lewicowe poglądy i wyjeżdża do Włoch. Po powrocie związuje się z Warszawą, gdzie pracuje znów w Polskim Radiu. Jego wiersze i artykuły zaczynają ukazywać się w czasopismach literackich, m.in. w „Pionie”, „Kwadrydze”, „Ateneum”.

II wojna światowa (1939-1945)

Po wybuchu wojny Miłosz znalazł się na froncie jako pracownik Polskiego Radia. Po wkroczeniu Rosjan na teren Polski przedostaje się do Rumunii, a potem z powrotem do Polski. W^; 1940 wydaje w Warszawie pod pseudonimem Jan Syruć tomik pt. „Wiersze". W 1941 otrzymuje pracę woźnego w Bibliotece U niwersytetu Warszawskiego.