29768

ona, iż osobom prawnym Kościoła katolickiego, które po 8 maja 1945 r. Podjęły działalność na Ziemiach Zachodnich i Północnych, mogą być na ich wniosek przekazane nieodpłatnie na własność grunty znajdujące się w zasobach Państwowego Funduszu Ziemi. Jeżeli grunty te znajdują się w zarządzie lub użytkowaniu osób prawnych, przekazanie ich na własność może nastąpić wyłącznie za zgodą tych osób. Wielkość przekazywanej nieruchomości rolnej wraz z gruntami rolnymi będącymi już własnością wnioskodawcy nie przekroczyć w odniesieniu do gospodarstw rolnych.: parafii - 15 ha, diecezji -50 ha, seminariów diecezjalnych i zakonnych - 50 ha, domów zgromadzeń zakonnych - 5 ha, a gdy prowadzą działalność cliaiytatywno-opiekuńczą lub oświatowo-wychowawczą - do 50 ha. Przekazanie tych nieruchomości następuje w drodze decyzji właściwego terytorialnie wojewody. Decyzja ta stanowi podstawę dokonania wpisów do ksiąg wieczystych Rząd wnosząc ten projekt ustawy do Sejmu nie wyraził zamiaru rozciągania postanowień tej ustawy na inne kościoły i związki zawodowe. Zrobił to Senat, uchwalając odpowiednią deklarację. Dopiero ustawy indywidualne wydane bądź nowelizowane w latach 1995 - 1997 przyznały te uprawnienia 7 kościołom nie rzymskokatolickim.

Występujące dotąd różnorodne ograniczenia w zbywaniu nieruchomości przez związki wyznaniowe mające ustawową regulację prawną pochodzącą jeszcze z okresu II Rzeczypospolitej lub tych, któiych byt prawny oparty był na prawie o stowarzyszeniach, utraciły po wydaniu ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania swoje podstawy prawne. Zachowały natomiast swą moc obowiązującą ograniczenia przewidziane przez ogólne obowiązujące przepisy, a dotyczące określonego rodzaju nieruchomości.

Fundacje zakładane przez wyznaniowe osoby prawne podlegają ogólnie obowiązującym przepisom prawnym dotyczących fundacji. W stosunku do fundacji zakładanych przez osoby prawne Kościoła katolickiego i Kościoła prawosławnego, a także -kościołów i związków wyznaniowych mających indywidualną regulację prawną, wprowadzone zostały korekty prawa fundacyjnego. Niezależnie od nadzoru państwowego, nadzór nad działalnością fundacji sprawuje kościelna osoba prawna, która ją utworzyła. Kościelna osoba prawna, sprawująca nadzór nad fundacją, jest uprzedzana przez organ administracji państwowej o nieprawidłowościach w zarządzaniu jej sprawami. Zarząd przymusowy sprawować może kościelna osoba prawna wskazana przez kierownicze organy kościoła lub związku wyznaniowego. W razie likwidacji fundacji jej majątek przechodzi na nadrzędną kościelną osobę prawną.

Utrzymany został Fundusz Kościelny utworzony na podstawie art. 10 ustawy z 20 marca 1950 r. O przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki. Nowy status Funduszu