należy się zawsze zastanowić, które ograniczenia są racjonalne (zrozumiałe i pożądane), a które godzą w sposób nieracjonalny w zasadę swobody umów zasada swobody umów padła ofiarą krytyki w połowie XIX wieku
wykształcanie się takich dziedzin prawa, jak prawo pracy osłabiło pierwotną, nieograniczoną wolność umów
1 w XIX wieku:
Codę Civil ogranicza swobodę umów:
1) umowa musi szanować obowiązujące prawo
2) umowa nie może godzić w dobre obyczaje -> kauzalność prawa zobowiązań
3) przewidywał unieważnienie umowy, która została zawarta pod wpływem błędu, podstępu czy groźby drugiej strony
4) doktryna natomiast wypracowała ograniczenia związane z interesem społecznym z kolei BGB:
1) zakazywało zawierania umów lichwiarskich
2) wymagało uczciwości i dobrej wiary
3) przewidywało unieważnienie umowy w przypadku godzenia w dobre obyczaje, bądź wykorzystywanie czyjejś lekkomyślności, ciężkiej sytuacji czy braku doświadczenia
4) odrzucał kauzalność zobowiązań - dopuszczał czynności abstrakcyjne (uznanie długu czy przyrzeczenie zapłaty)
5) doktryna jeszcze bardziej ograniczyła swobodę umów - przyjęło, że konkretna treść stosunku obligacyjnego zależy od społecznej funkcji umowy
— poza tym: ekwiwalentność umów (można uchylić umowę, jeżeli obiektywnie patrząc, nie jest ona korzystna dla obu ze stron)
6) wprowadzenie umów adhezyjnych - służyły ułatwieniu obrotu - narzucane kontrahentom przez przedsiębiorstwa kapitalistyczne - niosły w sobie niebezpieczeństwo, tego rodzaju, że druga strona musiała akceptować warunki ustalone w gotowym formularze
— przykład ograniczenia swobody umów z korzyścią dla przedsiębiorców
można więc zauważyć, iż ograniczenia zasady swobody umów w XIX wieku nie były nieracjonalne - strony miały wpływ na formę (wyjątek: wymóg aktu notarialnego w 3 przypadkach w KN - ale było to jak najbardziej zrozumiałe), na treść (o ile nie godziły w prawo i dobre obyczaje/wiarę, wyjątek: BGB - zakaz umów lichwiarskich), a także na wybór kontrahenta, o ile ten posiadał zdolność do czynności prawnych można jeszcze wspomnieć o:
1) doktrynie solidaryzmu społecznego i nauczaniu kościoła katolickiego
2) o wykształceniu się prawa pracy - w celu ochrony jednostek w pojedynku z wielkimi fabrykami
3) o wykształceniu się prawa lokalowego - uwzględniającego interesy strony słabszej umów o najem mieszkań
4) wprowadzenie waloryzacji zobowiązań pieniężnych (w przypadku inflacji)