31882

Edykt Rotara za podanie trucizny (która nie doprowadziła do śmierci) przewiduje 1/2 wergeld zwykle za usiłowanie kara była mniejsza, ale wyjątek: w średniowieczu za rzucenie w kogoś kamieniem z zamiarem zabójstwa mógł ponieść karę śmierci, o ile nie trafił - jakby trafił -kara pieniężna

a zatem podsumowując - prawo feudalne karało za usiłowanie przestępstwa, ale nie stworzyło odrębnej konstrukcji prawnej - zrobiła to dopiero niemiecka Carolina, a wcześniej pojawiła się w statutach miast włoskichL

1)    trzy warunki: zły zamiar, przygotowanie, niedojściedo skutku

2)    trzy stopnie usiłowania: oddalone, bliskie i najbliższe

1 Podżeganie i pomocnictwo:

prawo średniowieczne przewidywało kary za taką formę przestępstwa podżeganie - nakłanianie do popełniania przestępstwa: pomocnictwo - pomaganie dokonania przestępstwa

za równo podżegacz jak i pomocnik ponosili tę samą karę (zwierciadło saskie)

-> czasem nawet większa odpowiedzialność: księga miasta Brna - przewidywała, że kto radą lub pieniędzmi podżegał drugiego do zabójstwa, ponosił karę jak za morderstwo rabunkowe, a nie zwykłe zabójstwo

zasada akcesoryjności - zależność odpowiedzialności podżegacza i pomocnika od oodpowiedzialności głównego sprawcy, powodowała, że w razie karnej nieodpowiedzialności sprawcy (np. niepoczytalność) nie byli oni pociągani do odpowiedzialności -> od tej konstrukcji odejdzie dopiero Józefina