Cele kształcenia w zakresie techniki czytania i pisania
1. Umiejętność rozpoznawania i różnicowania fonemów, np. dź-ć, b-p- chodzi tutaj głównie o kształtowanie tzw. słuchu fonematycznego; prawidłowe słuchowe rozróżnianie dźwięków języka jest szczególnie istotne, ponieważ język polski należy do tych , w których podstawowa jest struktura fonetyczna.
2. Umiejętność rozpoznawania i różnicowania grafemów: dziecko powinno nauczyć się rozpoznawać i różnicować zarówno litery, jak i cyfry, a więc odróżniać je od innych znaków, jakie mogą występować w tekście; powinno także rozpoznawać grafemy niezależnie od sposobu ich zapisania np. g,G (drukowane i pisane); podstawą do ich opanowania jest umiejętność wyodrębniania różnorodnych kształtów, dźwięków, kolorów.
3. Umiejętność kojarzenia grafemów z fonemami, tzn. przyporządkowania grafemom ich odpowiedników dźwiękowych (fonemów);
4. Umiejętność identyfikowania sekwencji grafemów i sekwencji fonemów na poziomie: sylaby, krótkich i dłuższych słów, wyrażeń, zdań prostych i złożonych;
s. Umiejętność właściwego dla danego języka wymawiania fonemów;
6. Znajomość sposobu odtwarzania grafemów i fonemów (przy czytaniu i pisaniu w języku polskim: od strony lewej do prawej, od góry strony do dołu).
2