pozostanie w równowadze ciało absolutnie sztywne pod działaniem tego samego układu sił;
warunki równowagi będące koniecznymi i wystarczającymi dla ciała sztywnego nie muszą być wystarczające dla odkształcalnego • więzy; każde ciało nieswobodne można rozpatrywać jako ciało swobodne, jeśli myślowo uwolnimy go od więzów, zastępując działania więzów siłami więzów (reakcja bierna)
5. Zdefiniować geometryczną zmienność układu płaskiego i podać przykłady
[jeżeli przegub wielokrotny łączy t tarcz, to ma 2(t-l) prętów podporowych; pojedyncza tarcza ma 3stopnie swobody, więc t tarcz ma 3t st.sw.] Warunek konieczny geometrycznej niezmienności: 3t<=p (p-liczba st.sw.odbieranych przez więzy); jeśli warunek nie jest spełniony: geometryczna zmienność (warunek dostateczny: kierunki wszystkich prętów podporowych nie mogą przecinać się w jednym punkcie, jeśli się przecinają - g. zmienność)
6. Zilustrować i opisać podporę płaską przegubową
Na podporze tej występuje jedna siła reakcji o znanym kierunku. Podpora ta odbiera ciału dwa stopnie swobody przez eliminację przesunięć w dwóch kierunkach. Zezwala tylko na obrót wokół punktu podparcia. Podporę tę można zastąpić dwoma prętami nierównoległymi, połączonymi w punkcie.
7. Zilustrować i opisać podporę płaską przegubowo -przesuwną
Na podporze tej występuje jedna siła reakcji o znanym kierunku, prostopadłym do płaszczyzny przesunięcia. Podpora ta odbiera cały jeden stopień swobody, gdyż eliminuje przesunięcie w jednym kierunku, a zezwala na przesunięcie w drugim kierunku i swobodny obrót. Podporę tę można zastąpić jednym prętem.
8. Zilustrować i opisać podporę płaską sztywno - przesuwną
9. Zilustrować i opisać podporę płaską sztywną
10. Zilustrować redukcję płaskiego zbieżnego układu sił oraz podać wzory końcowe
11. Zilustrować redukcję płaskiego równoległego układu sił oraz podać wzory końcowe
12. Zilustrować redukcję płaskiego dowolnego układu obciążeń oraz podać wzory końcowe
Przez redukcję układu sił rozumiemy przekształcenie układu w równoważny układ złożony z siły i pary sił (zastępujemy działanie układu sił jedną siłą i parą sił).
Rozważmy dowolny układ sił działających w jednej płaszczyźnie (rys.7.1) Proste działania sił Pi są dowolnie położone względem siebie na płaszczyźnie tzn. nie przecinają się w jednym punkcie. Zadajmy sobie pytanie przy jakich warunkach układ sił Pi da się zastąpić jednym z najprostszych układów sił, to jest dwójką zerową, jedną siłą lub parą sił.
W tym celu przeprowadzimy redukcję układu sił.
W płaszczyźnie działania siły obieramy dowolny punkt np. O, który nazywamy biegunem redukcji.