3273

przez ustawę ubezpieczeniową uprawnienia.^{1 2} Oznacza to, że gdy chodzi o osoby prawne i podmioty gospodarcze (a nawet niekiedy osoby fizyczne), to prowadzona przez nie działalność agencyjna może być wykonywana również wyłącznie przez osoby fizyczne posiadające przewidziane przepisami uprawnienia.

Ustawodawca zatem wprowadził do ustawy niejako dwa pojęcia: agenta i osoby wykonującej faktycznie czynności agencyjne.

W oparciu o przepisy ustawy o działalności ubezpieczeniowej należy wyróżnić:³

a)    agentów ubezpieczeniowych - pośredników mających kompetencje do pośredniczenia przy zawieraniu umów ubezpieczenia;

b)    agentów ubezpieczeniowych - pełnomocników upoważnionych przez zakład ubezpieczeń do stałego zawierania umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz tego zakładu.

W pierwszym wypadku agent zobowiązuje się do pośredniczenia przy zawieraniu umów określonego rodzaju, których treść oznaczona jest w umowie agencyjnej i nie obejmuje innych czynności. Agent pracuje tu dla dającego zlecenie (nie w jego imieniu). Jego działalność sprowadza się do wyszukiwania odpowiednich klientów do ubezpieczenia, namówienia ich do zawarcia umowy, a później ich odnawiania. Pośrednik ubezpieczeniowy działa również w czasie trwania stosunku ubezpieczeniowego, kontroluje ryzyka, zbiera informacje w razie powstania szkody, a nawet inkasuje składki. W każdym przypadku agent powinien działać z należytą starannością.⁴

Właśnie praca agenta ma duży wpływ na decyzję klienta co do ubezpieczenia się w tym, a nie innym towarzystwie.

Na koniec warto wspomnieć o drugim rodzaju pośrednictwa ubezpieczeniowego, którego reprezentantem jest broker ubezpieczeniowy

1

' zob. Mrozowska B., Status agenta po nowelizacji ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Prawo

2

reasekuracyjne 1/96

3

   Kufel J., Skutki czynności dokonywanych przez pośredników ubezpieczeniowych dla ubezpieczyciela ; w: Wąsiewicz A./ted./, Ubezpieczenia w gospodarce rynkowej, Bydgoszcz 1994.

4

   Łazowski J.. Wstęp do nauki o ubezpieczeniach. Warszawa 1948 r. PZUW.