28597

Po koronacji Zygmunta Starego pracami kierował Franciszek Florentczyk. włoski rzeźbiarz i architekt, który' już w latach 1502 -1505 zaprojektował przyścienną, arkadową niszę nagrobną Jana I Olbrachta w katedrze wawelskiej, w której zastosował hik triumfabiy zamiast popularnego w gotyku baldachimu. Po śmierci Florentczyka (1516 r.) budową zamku kierowali Bartolomco Bcrrccci i Benedykt z Sandomierza. Ok. 1516 r. ukończono budowę skrzydła północnego a w 1536 r. wewnętrzny dziedziniec. W trzech skrzydłach zamku rozmieszczono sale i komnaty poprzedzone od strony dziedzińca trójpoziomowym krużgankiem, czwarte skrzydło, zamykające dziedziniec od południa, me posiada części mieszkabicj Jest to ściana kurtynowa z traktem konamikacyjnym. W dwóch dobrych poziomach zaniku mieszczą się pomieszczana gospodarcze (parter) i komnaty mieszkalne zaprojektowane w układzie amfiladowym Poprzedzające je kmżganki wzorowane są na budowlach wczesno floraickich z arkadami opartymi na głowicach kolunui. Na trzecim poziomic mieszczą się pomieszczenia reprezartacyjne. Znaczną wysokość pomieszczeń odzwierciedla poziom krużganków o bardzo smukłych kohtnurach W połowic ich wysokości architekt umieścił przewiązki poprawiające ich proporcje a konstrukcję dacłui podparł

dzbanuszkami, które z jednej strony pcbiią funkcję dekoracyjną i pozwalają na lepsze oświctlaric kapiteli kolumn ocienianych okapali a z drugiej poprawiają statykę przekazując obcią2enie dachu na centralną powierzchnię głowicy. Dekoracyjność dziedzińca podkreślała barwna polichromia i fryz obiegający ściany krużganków. Pomieszczenia mieszkalne i reprezentacyjne przykryto drewnianymi stropami oprofilowanych belkach lub kasetonach Poniżej malowane pasy z dekoracją figurabią. Obramowania drzwi i okien łączą motywy zdobnictwa późnogotyckiego i renesansowego oraz wzory florenckie. Zamek Królewski na Wawelu nie jest odosobnionym przykładali przebudowy gotyckiej siedziby w okresie renesansu. Działabiość włoskich architektów i rzeźbiarzy renesansowy ch wiąże się z postacią Zygmunta I Starego, który jeszcze jako ksią2ę zapoznał się z nowym prądem na dworze węgierskim Sprowadził on następnie (1501) z Węgia do Polski Franciszka Florentczyka (zni 1516). który wykonał najpierw architektoniczną oprawę nagrobka Jana Olbrachta, a następnie rozpoczął przebudowę zaniku wawelskiego Rozbudowa Wawelu na reprezentacyjną rezydencję monarszą, mieszczącą również najwyższe urzędy państwowe, polegała na dostawianiu kolejnych budynków zorganizowanych wokoł czworobocznego dziedzińca. Projekt obejmował też budowę tradycyjnie włoskich krużganków Jcdbiakźc do swojej śmierci Floraitczyk zdołał jedynie zrealizować kanuaiiaikę tzw. Donu Królowej i połączyć go pałacan póbiocnym z gotycką Krezą Stopą Obranuaua okienne i wykusz Donu Królowej, wykonane w latach 1502-07. są pierwszymi w Polsce czysto renesansowymi detalami architektonicznymi. Po śmiaci Franciszka prace kontynuował Benedykt z Sandomierza i wreszcie Bartolomco Benrecci (ok. 1480-1537) z Florencji. Ten ostatni, nadworny architekt królewski, nadał ostateczny kształt zamkowi wawclskianu. Powstał w ten sposób najpiękniejszy renesansowy dziedziniec w Europie Środkowej Trzypiętrowe, w dobicj części arkadowe, kmżganki będąc głównym traktan komunikacyjnym spebuały też rolę reprezentacyjną.

KAMIENICE W KAZIMIERZE DOLNYM: