32829

9

9

FAZY ROZWOJU WifZ) EMOCJO^LNe’] U CZŁONEM

matczyna

I.    Niemowlę uczy się odbierać bodźce ze środowiska i sygnalizować swoje potrzeby oraz odróżniać nark? od innych.

II.    Rozwija zdolność odrozn.ania opiekuna (matki) od innych- reaguje na jego brak (płacz) i obecność (podniecenia)

HI. Zwiększa się ilość obiektów przywiązania i staje się ono trwałe, dziecko szjka oliskości i <ontaktu z innymi osobami.

IV. I. Kontynuacja poprzedniej linii rozwojowej

2. Dziec.<o podejmuje działania, aby zwrócić na siebie uwagę (np. fałszywy płacz).

HOMOFILNA

I.    Wiek żłobkowy - cieszy obecność innych dzieci, zwraca na nie uwagę, „bawi się ’ z nimi - 'ozpoczyna ssę proces uspołeczniania dziecka.

II.    Wiek przedszkolny oardzo sdny autorytet dorosłych, ale wzrasta potrzeba obcowania z rówieśnikami, umiejętność wspólnej zabawy z rozdziałem ról i zadań, umiejętność współdziałania.

III.    W ek wczesnoszkolny rozwój potrzeb społecznych: dominacja rówieśników na rolą dorosłych - dziecko uczy się obcowania z innymi, wspólnego działania. przynależności zespołowej - jest źródłem przeżyć emocjonalnych (liczy się jc wyrażać, opanowywać, rozpoznawać uczucia innych).

IV.    Dorastanie i wiek młodzieńczy - dominacja rówieśników, zacieśnianie więzi z rówieśnikami, a rozluźnienie z dorosłymi - wzrasta sprzeciw, bunt, opór przeciwko rozwiązaniom dorosłych.

HETEROSEKSUALNA

Pojawia się zainteresowanie płcią przeciwną - Obok koleżeństwa i przyjaźni pojawiają się sympatie i miłości {pojawia się niebezpieczeństwo instrumentalnego traktowania płci przeciwnej — chłopcy traktują dziewczęta jako obiekt rozładowania napięcia seksualnego - wynika to z błędnego kształtowania się więzi- emocjonalnej w dzieciństwie - patoiegia).

Obcowanie z rówieśnikami staje się przygotowaniem: do życia w społeczeństwie, co współdziałania, współpracy na niwie zawodowej, działalności społecznej, do tycia w rodzinie.

Ta faza kończy s ę osiągnięciem dojrzałości:

- _fizycznej,

-    psychicznej

-    społecznej