Ubezpieczenie społeczne jest jedną z technik stosowanych do ochrony społeczeństwa w ramach zabezpieczenia społecznego przed skutkami nagłych zdarzeń losowych, których wystąpienie powoduje utratę dochodów jednostek oraz duże, niespodziewane wydatki związane z powstałą sytuacją życiową .
Zabezpieczenie społeczne ujmowane jest jako jeden z działów współczesnej polityki społecznej skierowany na wyrównanie dysproporcji w warunkach życia między poszczególnymi grupami społecznymi .które są następstwem przyczyn naturalnych i zdarzeń losowych .Oprócz ubezpieczeń społecznych .zabezpieczenie społeczne obejmuje zaopatrzenie społeczne i pomoc społeczną .Do istotnych właściwości zaopatrzenia społecznego zalicza się udzielanie pomocy ludności znajdującej się w potrzebie ze środków budżetu państwa.
Zaopatrzenie społeczne obejmuje na ogół całą ludność.
Administratorami systemu zaopatrzenia społecznego są urzędy publiczne.
Pierwszymi aktami powołującymi do życia system zabezpieczenia społecznego były:
dekret Rady Komisarzy Ludowych FSRR wydany w 1918r. ustawa Social Security Act uchwalona w 1935r.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ONZ z 1948r. konwencja nr.102 Międzynarodowej Organizacji Pracy z 1952r.
Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych .Społecznych i Kulturalnych ONZ z 1966r.
Najwcześniejszą metodą przeciwdziałania skutkom zdarzeń losowych była pomoc społeczna. Pierwsze formy ubezpieczeń społecznych pojawiły się w Niemczech .Były to: ustawa z 1883r. o ubezpieczeniu od wypadków przy pracy oraz ustawa z 1889r. o ubezpieczeniu emerytalnym .Pierwsze systemowe rozwiązania legislacyjne powstały w 1911r. w Niemczech oraz w Anglii.
Niemieckie ustawy ubezpieczeniowe przewidywały ochronę ubezpieczeniową przed skutkami choroby , wypadku przy pracy oraz starości.
Ustawa o ubezpieczeniu społecznym uchwalona w Anglii dodatkowo przewidywała ochronę przed skutkami bezrobocia.