PARLAMENT
Procedura obrad określona jest co prawda w tzw. Standing Ordes, większa jej część zawarta jest w tradycji, zwyczajach parlamentu i precedensowych rozstrzygnięciach spikera izby.
Izba Gmin obraduje na sesjach. Otwiera je mowa tronowa, w której podane są przyczyny zwołania izby. Sesję parlamentu kończy tzw. „prorogacja" odczytana z polecenia monarchy przez Lorda Kanclerza, wyrażająca zgodę królewską na uchwalone przez izby ustawy oraz określająca datę zebrania się parlamentu na kolejną sesję.
SPIKER - Wybierany formalnie na pierwszej sesji, jego wybór musi być, zgodnie z tradycją, zatwierdzony przez monarchę. Repreentant izby oraz przewodniczący debaty i stróż zasad postępowania.
LORD PRZEWODNICZĄCY TAJNEJ RADY
The Whips - specjalni funkcjonariusze parlamentarni czuwający ad dyscypliną, zapobiegają rozbieżnościom w łonie partii
KOMISJE
1) Komisja Całej Izby -Jet to w istocie Izba Gmin przekształcona w quasi-komisję. Różnica polega na tym, że debata nie toczy się pod przewodnictwem spikera, lecz przewodniczącego komisji budżetowej, jest odformalizowana i nie wymaga kworum. Powoływana zazwyczaj przy rozpatrywaniu projektów ustaw o charakterze konstytucyjnym.
2) Komisje stałe - nie posiadają one stałego składu, stałej kategorii spraw, którymi się zajmują. Nie mają nazw, tylko Komisja A,B,C..
3) Komisja stała drugiego czytania - skłądająca się z 20-80 posłów, rozpatrująca projekt ustawy w drugim czytaniu.
4) Wielka Komisja Szkocka, WK Walicjska, Komisja Irlandii Północnej
5) Komisje wyspecjalizowane - mają charakter kontrolny, zajmują się badaniem wydatków, polityki administracji jednego z departamentów rządowych.
6) Komisje wspólne - komisje obu izb, których członkowie biorą udiałw pracach komisji wspólnej na asadach równej reprezentacji.
7) Komisje projektów prywatnych -
PROCES LEG
3 rodzaje wnoszonych do parlamentu projektów ustaw (bills): publiczne, prywatne i mieszane.
1. Czytanie - tytuł projektu i określenie dnia 2. Czytania
2. Czytanie - Debata o charakterze ogólnym
3. Komisje
4. 3. Czytanie
5. Izba Lordów
6. Promulgacja monarchy