33465

1. Rozpoznanie zależy od, w jakim stopniu interwent uświadamia sobie, co ofiara komunikuje werbalnie, jaki i nie werbalnie; zdolności odbioru wrażeń interwenta

2. Ludzie wykazują różne oznaki załamania

3.    W miarę możliwości interwent powinien zebraćinformacje od rodziny i przyjaciół ofiary na temat sposobu jej zachowania sprzed sytuacji kryzysowej, rozpoznać wszelkie zaburzenia oraz nieskuteczne wzorce funkcjonowania.

4. Profil osoby przezywającejkryzys:

- zakłopotanie" nigdy wcześniej się tak nie czułem"

-zagrożenie „ jestem zdenerwowany i przerażony"

Przykłady odczuć, które mogą być zupełnie inaczej odczuwane -dezorientacja „nie mogę jasno myśleć"

Impas: „czuje się zablokowany nie wiem, corobić"

Desperacja „ musze cos wymyślić"

Bezradność „nie umiem się o siebie zatroszczyć"

Presja" potrzebuje natychmiastowej pomocy"

Dyskomfort" jestem nieszczęśliwy, nie potrafię się odprężyć ani znaleźć sobie miejsca"

Otępienie „nie czuje nic, zupełnie nic. Wszystko wygląda tak nierealnie"

Podstawowe umiejętności prowadzenie interwencji kryzysowej Narzędzia komunikacji:

Powtarzanie kluczowych słów

Powtarzamy kluczowe słowa lub zwroty z wypowiedzi ofiary nie całkiem dla niej zrozumiale

Podkreślając słowo lub zwrot skupiamy uwagę na towarzyszącym im myślom lub uczuciom, zachęcamy osobą do szczegółowych wyjaśnień

Wskazana ostrożność w stosowaniu

Metoda bezpośrednia

Przyznanie się do niezrozumienia i dezorientacji, któraspowodowało oświadczenie osoby pokrzywdzonej i poproszenie jej o wyjaśnienie