33639

długów, oparta na analizie sytuacji finansowej i prawnej dłużnika, jest czynnością autonomiczną banku i nie podlega negocjacjom, podobnie jak ocena zdolności kredytowej. Bank nabywając wierzytelność przejmuje prawa wierzyciela z tą wierzytelnością związane, a ponadto wierzyciel - na żądanie banku - ma obowiązek przekazać posiadane instrumenty, służące wyegzekwowaniu długu.

Umowa faktoringu łączy faktora (bank) i faktoranta (posiadacza wierzytelności). Może występować w obrocie krajowym i zagranicznym. Bankowi jako faktorowi służy prawo zwrotnego dochodzenia względem faktoranta. Oznacza to, że jeżeli dłużnik odmówi zapłaty należności nabytej przez bank, to faktorant ma obowiązek zwrócenia bankowi kwot otrzymanych na poczet tejże należności.

Faktoring ściśle łączy się z przelewem wierzytelności. Polega na przelewie ich na faktora oraz świadczenie usług z tym związanych. Usługi grupują się zgodnie z funkcjami faktoringu, którym służą.

Podstawowe funkcje faktoring u to:

funkcja administracyjna, funkcja zabezpieczająca, funkcja finansowa.

Usługi związane z funkcją administracyjną to rozliczenia, monitorowanie spłat oraz ściąganie należności. Faktor sporządza poza tym dla faktoranta, w celach informacyjnych, zestawienia dotyczące płatności dokonywanych przez dłużników. Zwykle są one opracowywane w odstępach tygodniowych lub miesięcznych, w zależności od potrzeb faktoranta.

Korzystanie z funkcji administracyjnej faktoringu jest formą ograniczania pracochłonności obsługi wierzytelności w firmie. Wiąże się to z obniżeniem kosztów zatrudnienia, możliwością skierowania wysiłków kadry zarządzającej na sferą produkcji i sprzedaży, a przez to ze zwiększeniem efektów finansowych w firmie. Funkcja zabezpieczająca faktoringu polega na przejęciu przez faktora ryzyka wypłacalności dłużnika, czyli ryzyka kredytowego. Jest to funkcja delkredere (del credere).

W Polsce ta funkcja faktoringu ma największe znaczenie. Prawdopodobnie potęguje to jeszcze fakt, że faktoringiem u nas zajmują się głównie banki, których działalność nieodłącznie kojarzy się z finansowaniem. Z funkcją zabezpieczenia ściśle związane są pozostałe funkcje. W przelewaniu wierzytelności na faktora i jej zaliczkowaniu niezbędna staje się funkcja administracja. Faktorant traci kontrolę nad wierzytelnościami dłużników. Jednocześnie, aby mógł sprawnie zarządzać swoją firmą, a przede wszystkim sprzedażą, musi wiedzieć, czy jego kontrahentem płaci terminowo. Ma to znaczenie w przypadku faktoringu pełnego, jak i niepełnego, gdyż:

nieterminowe wywiązywanie się przez dłużnika z płatności może wynikać z trudnościami w jego firmie lub ze specyfiki jego działalności;