33779

ksiąg liturgicznych. W 1473 roku bracia przybyli do Polski i osiedlili się w Chełmnie, gdzie prowadzili szkolę miejską i kopiowali książki;

-przepisywaniem ksiąg zajmują się również żeńskie klasztory w:

♦    Anglii (Zakon św. Brygidy);

♦    Niemczech;

♦    Francji.

KONIEC ŚREDNIOWIECZA:

-pisarze świeccy.

Najważniejsze ośrodki pisarskie i biblioteczne (obok już wymienionych) to klasztory w:

4 Bobbio, Pomposie,Weronie (Włochy);

4Luxeuil, Tours (Francja);

♦    Kordobie, Ripoli (Hiszpania);

♦    Sankt-Gallen (Szwajcaria);

♦    Ratyzbonie, Kolonii,Lorsch, Fuldzie, Moguncji, Magdeburgu (Niemcy);

♦    Kells, Durrow, Canterbury, York, Durham (Wyspy Brytyjskie);

♦    Salzburgu (Austria);

4 Reichenau (Czechy).

POLSKA:

X    i XI w.

-mecenat nad kulturą piśmienną sprawowało państwo, np. siedziby książęce w Gnieźnie i Krakowie były ośrodkami dziejopisarstwa, które pełniło też rolę literatury politycznej.

XI    i XII w.

-mnisi i klerycy kopiują w klasztorach i szkołach katedralnych.

XIV i XV w.

-skryptoria cechowe, mieszczańskie;

-szkoły rękopiśmiennicze (np. krakowska, płocka);

-nauczyciele, studenci, urzędnicy miejscy, niższy kler.

Miejscowości, w których wytwarzano książki:

♦głównie okolice Krakowa i Wielkopolska;

♦    Płock (pojawił się w połowie wieku XII ośrodek, gdzie od XIII w. powstawały pierwsze cenne zabytki rękopiśmiennicze);

♦    Łysa Góra;

♦    Piotrków;

♦    Sandomierz;

♦    Lublin;

♦Tyniec;

♦    Poznań;

♦    Kołobrzeg;

♦Wrocław.