4. Strategia przekształcania przedsiębiorstw powinna opierać się na doskonaleniu kompetencji menedżerskich.
5. Na wielu stanowiskach kierowniczych menedżerowie nie posiadają wystarczających kompetencji do ich pełnienia.
6. Różnica pomiędzy pożądanymi a rzeczywistymi kompetencjami określana jest jako luka kompetencyjna i należy ją niwelować.
7. Działania w zakresie redukowania luki kompetencyjnej polegają przede wszystkim na doskonaleniu kadry kierowniczej.
Model badawczy powstał na podstawie analizy literatury z zakresu kompetencji menedżerskich. W modelu na kompetencje menedżera składają się wiedza i umiejętności niezbędne w wykonywanej pracy. Wyróżniono sześć kluczowych obszarów wiedzy: wiedzę techniczną związaną z pracą, marketing, finanse, prawo, kadry, zarządzanie oraz 9 umiejętności kierowniczych. Są to:
□ samoświadomość
□ kierowanie stresem
Q umiejętności koncepcyjne
□ komunikowania się
□ motywowania
Q wykorzystania władzy
0 rozwiązywania konfliktów
□ pracy z zespołem
0 wprowadzania zmian.
Łącznie można mówić o grupie 10- ciu kompetencji menedżerskich, na które składa się dziewięć kluczowych umiejętności oraz grupa kompetencji związana z wiedzą.
Wśród zmiennych wpływających na kompetencje menedżerskie uwzględniono cechy osobowościowe i indywidualne predyspozycje, postawę, edukację formalną, doświadczenia zawodowe, czynniki kulturowe. W szczególności wyróżniono:
a) czynniki społeczno - demograficzne,
b) postawy (nastawienie optymistyczne lub pesymistyczne, umiejscowienie kontroli, postrzeganie
przyszłości, stosunek do otoczenia, podstawy sukcesu):
c) kulturowe uwarunkowania organizacyjne (wartości dominujące, wzory zachowań, podstawa autorytetu, motywatory, wizja, bariery w codziennej pracy).