5033109094

edukacyjna powinno opierać się na następujących aspektach: (i) złożoność, (ii) specjalizacja, (iii) regularność, (iv) postęp, (v) indywidualizacja, (vi) zasady i (vii) hipotetyczność.

1.    Złożoność. Aspekt ten wynika z udziału wielu czynników, które pozostają w ciągłej interakcji. W ćwiczeniu, ważniejsze od doskonalenia każdego z elementów w sposób niezależny jest doskonalenie relacji pomiędzy nimi, co sprzyja rozwojowi zawodnika w ramach określonej dziedziny sportowej.

2.    Specjalizacja. W tym aspekcie organizacja ćwiczeń treningowych oraz wymogi związane z zawodami lub wdrożeniem określonego modelu gry łączą się ze sobą. Wykonując codziennie pewne działanie, możemy stwierdzić (w zależności od poziomu wdrożenia w daną dziedzinę), że jesteśmy „trenowani" w tym działaniu. Oznacza to, że nasza kondycja i umiejętności na gruncie intelektualnym i fizycznym są lepsze niż na początku. Jeżeli zaczynamy uprawiać nową dyscyplinę sportową, nie jesteśmy w stanie współzawodniczyć z osobami, które trenują ją już od jakiegoś czasu. Fakt ten wynika ze specjalizacji procesu treningowego opartego na ćwiczeniach zgodnych z zasadami współzawodnictwa.

3.    Regularność. Obserwując maksymalną wydajność właściwie niezmienną w czasie musimy pamiętać, że taki poziom kondycji jest wynikiem długotrwałego i systematycznego stosowania metod treningowych i procesu współzawodnictwa.

4.    Postęp. Gracz jest stopniowo konfrontowany z rozmaitymi składnikami ćwiczeń treningowych (czas trwania, intensywność, gęstość itp.) oraz z warunkami strukturalnymi (przestrzeń, czas, zasady itp.). Kiedy tylko gracz przystosuje się do treningów, ma coraz większe możliwości wykorzystania dostępnych środków, które mogą być wdrożone wyłącznie, jeśli wzrastają wymogi procesu treningowego. W przeciwnym razie zdolności gracza utrzymują się na tym samym poziomie, a czasami nawet ulegają pogorszeniu.

5.    Indywidualizacja. Człowiek jest bytem niepowtarzalnym w sensie biologicznym i psychologicznym, w związku z czym każdy gracz w inny sposób reaguje i przystosowuje się do sekwencji podobnych ćwiczeń. Wyjaśnia to odmienne reakcje na te same ćwiczenia treningowe nie tylko w przypadku różnych graczy, ale także w przypadku tych samych sportowców w trakcie różnych okresów związanych z rocznym rozplanowaniem treningu.

6.    Zasady. Realizacja każdego ćwiczenia treningowego powinna przebiegać na określonych warunkach i zasadach. Powinny być one przestrzegane, w przeciwnym razie zarówno zawodnik jak i drużyna „nie uczestniczą w ćwiczeniu", czyli wykonują inne ćwiczenie, które może, ale nie musi być podobne do zalecanego. Oznacza to, że w przypadku nieprzestrzegania warunków i zasad danego ćwiczenia nie są realizowane zamierzone cele. W takim wypadku gracz wykonuje inne ćwiczenie, które wiąże się z pewnością z odmiennymi celami i zamierzeniami.

7.    Hipotetyczność. Opracowanie jakiegokolwiek ćwiczenia treningowego jest przeprowadzana przed rozpoczęciem jego wykonywańia/efektywnego powtarzania. Działania przygotowawcze do sesji treningowych zobowiązują trenera do refleksji, która powinna mieć miejsca już przed zaistnieniem sytuacji treningowej. Powinien on w racjonalny sposób wybrać ćwiczenia, które „hipotetycznie" umożliwią realizację wcześniej zdefiniowanych celów. Konstrukcja ta jest tym bardziej niepewna, że dąży do pogodzenia dwóch czynników: (i) stopnia złożoności ćwiczenia i (ii) poziomu chwilowej kondycji gracza czy drużyny.