page0122

ilS

Ś. DICRSTEItł.

Pomysł kanonów opiera się na następującym wzorze^ do którego prowadzi łatwo teorya logarytmów i różnic skończonych:

log (ua -)- oim + wz) — log (wa) + A_m log a + zA_x log (a -f n)

Tu 1) ma; 2) tom; 3) toz są trzema częściami składowemi liczby toa -f tom -+ toz;

trzema częściami składowemi logarytmu tej liczby; to jest liczbą dowolną, m < a,

z < 1.

*) „Instructions pour 1’anneau arithmótique“ ogłoszone zostały dopiero w roku 1833, a więc w czasie, w którym, jak to zobaczymy, Wroński zatopiony był w pracy nad teorya gazów i par.

^s) Przytaczamy tu następujący wyjątek, wyjaśniający znaczenie, jakie nadawał Wroński swojej filozofii w rzeczach polityki: ... „Pour ce qui concerne ensuite la po-litique, ..' la pbilosophie absolue doit ... surtout, dans cette dóduction superieure des relations entre les pouvoirs politiąues, montrer, avec preuve, Tinsuffisance de cet equilibre mecanique par lequel la politique moderne a voulu remplacer toutes les forces morales et divines de 1’ordre social *). Elle doit aussi , cas je ne veux rien cacher, montrer, toujours avec preuve, que la Sainte-Alliance, cette haute conception de 1’empereur Alexandre, de glorieuse inemoire, dóstinee a remplacer, de moins en partie, 1’insuffisant equilibre des etats, est, a son tour, encore insuffisante pour ga-rantir la justice dans les relations extórieures des peuples. Elle doit, enfin, dóvoiler la destination absolue de 1’ordre po!itique et indiquer par la son but supreme, me-connu jusqu’a. ce jour, d’apres lequel seul devront etre reglees toutes les relations de_D etats, intórieures et extórieures, pour sauver 1’humanite de sa fatale antinomie actu-elle, dont les principes opposós sapent jusqu’aux fondements de son existence«“.

⁶) W tym celu miewał wykłady prywatne filozofii, na które uczęszczali: Augó, ksiądz Fayet, późniejszy biskup orleański, Bergasse, baron de Yitrolles i inni. Księdzu Fayetowi czytał Wroński swój list do Papieża Leona XII Dla zwolenników swoich poglądów, z których miała się wytworzyć Unia bezwzględna, która w tym okresie była Unią antynomialną (Union antinomienne), przygotował Wroński następującą rotę de-klaracyi :

Formule de la Dóclaration desmembres de PUnion antinomienne. Je soussigne dóclare faire partie de PUnion antinomienne par la conviction que j’ai, d’une part, que le but de cette Union, tel qu’el est dóterminć dans le „Prodrome d u Messianisme^u est urgent pour 1’humanite, et de 1’autre

*) O tej równowadze mechanicznej, która nie zawsze godzi się ze sprawiedliwością, mówi Wroński wielokrotnie i w iunycli dziełach. W „Prospectus de la Philosopliie absolue“ (str. 137) o podziale Polski, który był wynikiem takiego poglądu, wyraża się w ten sposób : „Mais ce fut surtout, le partage de le Pologne qui de cet autre cótć decela ćgalement l’abandon de» principes absolus de la justice^u,

http://rcin.org.pl