28777

semiologiczny. Elementem znaczonym staje się wtedy, kiedy wiemy, że zostało (to zdanie) użyte dla przykładu gramatycznego;

Murzyn salutuje po francusku - element znaczący. Elementem znaczonym jest mieszanina francuskości i wojskowości, że czarny służy z radością rzekomym ciemiężycielom.

Znaczący element w micie to:

1)    końcowy element pierwszego systemu = sens,

2)    na płaszczyźnie mitu = forma.

Element znaczony to pojęcie.

Trzeci termin - w systemie języka to znak. W micie - znaczenie.

Element znaczący mitu jest niejasny. Sens jest już pełny, mógłby wystarczyć jako znaczenie samo w sobie, zakłada wiedzę, przeszłość, pamięć. Stając się formą - sens się zuboża, znika historia. Ale też forma nie niweczy sensu - jedynie go zuboża i uzależnia. Sens dla formy jest zapisem liistorii - można go przywołać albo oddalić. Właśnie ta nieustanna gra w chowanego pomiędzy treścią a formą oheśła mit (s. 36).

Element znaczony może zawierać kilka znaczących. Pojęcie mityczne dysponuje nieograniczoną ilością elementów znaczących: ilościowo pojęcie jest uboższe od elementu znaczącego. Ubóstwo formy = bogactwo pojęcia. Bogactwo formy = mało pojęć.

W pojęciach mitycznych nie ma stałości. Niestałość nakazuje używania neologizmów. Mitolog potrzebuje pojęć efemerycznych.

Znaczenie - można je dostrzec. To właściwy mit. W micie 2 pierwsze terminy są wyraźne, oba są obecne. Mit niczego nie ubywa: jego funkcją jest zniekształcanie, nie ukrywanie (s. 39). Stosunek scalający pojęcie mitu z sensem = stosunek deformacji. Punktem wyjścia mitu jest punkt dojścia sensu (s. 41). Znaczenie mitu streszcza się w odwróceniu sensu, elementu znaczącego i jego formy.

Wszechobecność znaczącego w micie odtwarza fizykę alibi. Mit jest wartością - jego sankcją nie jest prawda - może być wiecznym alibi. Sens zawsze jest obecny, by przedstawiać formę. Forma - by oddalać sens (w samochodzie - szyba - pusta i obecna, krajobraz za nią - nierealny, nieobecny i pełny. Szyba = forma, krajobraz = sens).

Dwoistość elementu znaczącego określa cliarakter znaczenia. Mit jest słowem, które definiuje intencja bardziej niż jego litera. Stąd słowo mityczne jest zawiadomieniem o intencji i stwierdzeniem faktu.

Mit ma charakter imperatywny, wzywa do przyjęcia swej dwuznaczności. Ostatni element znaczenia - jego motywacja. Mityczne znaczenie nigdy nie jest w pełni arbitralne, zawsze jest w części umotywowane. Motywacja jest potrzebna dwoistości mitu - mit gra na analogii sensu i formy; nie ma mitu bez umotywowanej formy.

Motywacja jest nieuchronna, ale cząstkowa (bo nie jest naturalna; bo forma wiele analogii odrzuca). Pełny obraz wykluczyłby mit.

ODCZYTYWANIE 1 ROZSZYFROWANIE MITU:

gdy się skupić na pustym elemencie znaczącym, pojęcie wypełnia formę mitu, znaczenie staje się dosłowne (Murzyn jest przykładem francuskiego imperializmu). Właściwe np. redaktorom;

gdy się skupić na pełnym elemencie znaczącym, gdzie się odróżnia sens i formę (Murzyn to alibi francuskiego imperializmu), mit to oszustwo. Mitolog odczytuje mit, dostrzegając jego zniekształcenie;

2