pracodawca wywiąże się z obowiązku pisemnego udokumentowania faktu zatrudnienia pracownika 1) sporządzając umowę o pracę bądź 2) najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika potwierdzić na piśmie ustalenia co do stron umowy oraz jej warunków.
Sankcję do nonny prawnej z art. 29 § 2 kp określa art. 281 pkt. 2 kodeksu pracy:
„Kto, będąc pracodawcą lub działając w jego imieniu nie potwierdza na piśmie zawartej z pracownikiem tonowy o pracę (...) podlega karze grzywny od 1000 do 30000 zł”.
Najbardziej charakterystyczną ceclią norm prawnych jest ich generalność i ab atrakcyjność W powyższym przykładzie nonny prawnej widzimy, że jest ona skierowana do pracodawcy (lub osoby działającej w jego imieniu). Adresatem jest zatem każdy podmiot, który w charakterze pracodawcy nawiązuje stosunek pracy w drodze zawarcia umowy o pracę - osoba fizyczna, osoba prawna. Inaczej mówiąc, generalność nonny sprowadza się do tego, że ustawodawca nie określa co do tożsamości adresata nonny, co osiąga poprzez użycie takich zwrotów jak:, .kto", „każdy", „ktokolwiek".
Abstrakcyjność nonny prawnej to cecha polegająca na tym, że z góry nie są określone konkretne okoliczności postępowania wyznaczonego przez normę. Odnosząc tę uwagę do wykorzystywanego przykładu normy, będzie miała ona zastosowanie bez względu gdzie zatrudniany jest pracownik, kiedy i na jakich warunkach.
Podobnie w sytuacji określonej w art. 28 ust 1 ustawy z 7 lipca - Prawo budowlane2, stanowiącym, że roboty budowlane można rozpocząć na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Ustawa nie określa z góiy tożsamości inwestora, którym może być w zasadzie każdy podmiot mający prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, ani konkretnego stanu faktycznego inwestycji, na który będą się składać lokalizacja inwestycji, jej rodzaj i parametry techniczne.
Norma abstrakcyjna i generalna staje się normą indywidualną i konkretną w procesie stosowania prawa. W zastosowanym przykładzie z zakresu prawa budowlanego mamy do czynienia z administracyjnym modelem stosowania prawa co oznacza, że organ administracji publicznej (w podanym przykładzie jest to starosta) stwierdza, że oznaczony co do tożsamości podmiot ma prawo do wzniesienia konkretnego budynku. Oczywiście akt stosowania prawa może przybrać nie tylko postać uprawnienia do okr eślonego zachowania ale również formę nakazu pewnego zachowania -np. decyzja o rozbiórce samowoli budowlanej.
Podkreśliliśmy, że norma prawna jest zawarta w obowiązujących przepisach. Można zatem stwierdzić, że pomiędzy przepisem a normą prawną zachodzi relacja jak pomiędzy ^r.j. Dz. U. Z 2000r.. Nr 106. poz. 1126 ze zm.