35164

aktywności państwa. Umiarkowani zwolennicy tego kierunku dopuszczają jednak podejmowanie

przez państwo aktywnych działań przeciwko kartelom.

Szkota Harvardzka odrzuca tezy J. Schumpetera. Jest wierna przekonaniu, że najsilniejszych

bodźców do rozwijania nowoczesnych technologii dostarcza konkurencyjna struktura rynku.

Szkoła Chicagowska:

-    kwestionuje potrzebę utrzymywania pluralistycznej struktury rynku i zasadność dążenia do zaostrzania rywalizacji między przedsiębiorstwami

6

-    nie bierze pod uwagę celów pozaekonomicznych

-    uważa, że cały system wartości prawa antymonopolowego podporządkowany miałby zostać

osiągnięciu tylko jednego celu - zwiększeniu efektywności gospodarki

-    uważa, że należy znacznie zmniejszyć głębokość ingerencji antymonopolowej

-    zajmuje przychylne stanowisko wobec pionowej integracji rynku, gdyż zacieśnianie współpracy pomiędzy producentami a dystrybutorami towarów sprzyja zaostrzaniu konkurencji między „markami"

-    z aprobatą odnosi się też do koncentracji przedsiębiorstw

-    uważa, że łączenie przedsiębiorstw sprzyja przepływowi zasobów do podmiotów najbardziej

wydajnych, a właściwa alokacja zasobów przekłada się zaś na podniesienie efektywności całej gospodarki

J. Stigler, jeden z czołowych przedstawicieli Szkoły Chicagowskiej, zakwestionował wiele wcześniej powszechnie uznawanych zasad prawa antymonopolowego Stwierdził, m in„ że sprzedaż wiązana produktów' podnosi efektywność rynku. Zaletą sprzedaży wiązanej jest też to, że

umożliwia ona obniżenie kosztów zawarcia transakcji i uzyskania infontiacji oraz, iż ułatwia kontrolę jakości.

Większość przedstawicieli nurtu Chicagowskiego aprobuje teorię rozwoju innowacji J Schumpetefa, któiy uważał, że koncentracja pizedsiębiorstw jest zjawiskiem korzystnym, gdyż

prowadzi do wyłonienia grapy przedsiębiorstw, które są zdolne do pokiycia znacznych nakładów na

badania nad innowacjami.

Szkoła Chicagowska do końca lat osiemdziesiątych była najsilniejszym nurtem w nauce amerykańskiej, potem powstała opozycyjna wobec niej tzw. Nowa Koalicja, która nawiązuje do

wielu tez Szkoły Harcardzkiej.

Przedstawiciele Nowej Koalicji:

kwestionują zasadność podporządkowania prawa antymonopolowego ekonomii

-    uw ażają, że analiza ekonomiczna powinna być traktowana jako jeden ze sposobów rekonstrukcji „ducha prawa”

-    sprzeciwiają się marginalizowaniu semantycznej wykładni prawa antymonopolowego

-    uwzględniają potrzebę uwzględniania tradycji prawnej

-    są przeciwni w pełni wolnemu rynkowi

-    uważają, że w realnym świecie teza o naturalnej efektywności laiser-faire'ystycznej gospodarki nie potwierdza się