357

HISTORIA FILOZOFII STAROŻYTNEJ

Platon - ..List siódmy"

325A-326B - Platon: o procesie i śmierci Sokratesa, jego własna reakcja - zwątpienie w politykę, do której garna) się w młodości. Uważa, że wszystkie współczesne mu państwa źle się rządzą. Jedynym ratunkiem wydaje się dojście do władzy filozofów, którzy wiedzą, czym jest sprawiedliwość.

326B-E - Platon: pierwsza wizyta na Sycylii, zniesmaczenie panującymi tam obyczajami.

327A-328B - Platon: przyjaźń z Dionem, który okazał się bardzo zdolnym i chętnym filozofii człowiekiem. Zaproszenie do ponownego odwiedzenia Sycylii przez Platona, celem wychowania młodego władcy, Dionizjosa.

328B-329B - Platon wymienia dwa powody swojej decyzji powrotu na Sycylię: po pierwsze, była to wspaniała okazja, by wypróbować system idealny, skonstruowany, między innymi, w dialogu „Państwo”. Po drugie, był zobowiązany do przybycia, jako przyjaciel Diona i wyznawca takiej, a nie innej filozofii. 329B-330B - Platon, przybywszy na Sycylię, zasiał wielki bałagan na dworze tyrana, Dion znajdował się w niełasce, gdyż wielu pomawiało go o knucie przeciw władcy. Niedługo potem został on wydalony z państwa. Platon, przeciwnie, znalazł się w najbliższym otoczeniu Dionizjosa, gdzie postanowił pozostać, by dopełnić swojego obowiązku. Dionizjos jednak nie garnął się do filozofii. Tak upłyną) Platonowi drugi pobyt na Sycylii.

330C-331D - Platon wyjawia motywację swojego trzeciego przyjazdu na Sycylię: człowiek rozumny nie odmówi władcy proszącemu o radę, a tak się rzecz miała z Dionizjosem.

331D-333C - Platon: błąd Dionizjosa jako władcy-brak przyjaciół, lojalnych namiestników, osamotnienie.

336C - Platon radzi adresatom listu, krewnym i przyjaciołom Diona, by naśladowali go w tym, co robią 337A - Platon: władcy ustanawiają sprawiedliwe prawa i wymuszają posłuch czcią i postrachem. 338D-339B - Dionizjos zaprosił Platona na Sycylię po raz trzeci, gdyż wstyd mu było, iż wcześniej niczego się od niego nie nauczył - a nie był niezdolny. Zaszantażował go przy tym, grożąc, iż „sprawy Diona” mogą pójść nie po myśli Platona. Ponownie pojawiły się głosy o nadzwyczajnym zainteresowaniu tyrana filozofią.

340B-341C - po przytyciu na Sycylię Platon zdecydował się wypróbować zapal młodego władcy -raczej się zawiódł.

341C-342A - Platon: definicji filozofii i jej istoty nie da się ująć w słowa, można je zrozumieć przez długotrwałe obcowanie z filozofią.

342A-343B - Platon: każdy przedmiot posiada pięć [przedstawień] - pierwsze trzy, nazwa, definicja i wizerunek, mają charakter wyraźnie jakościowy. Czwarte jest mniemaniem (umysłową wiedza) o nim, piąte - tym, co jest poznawalne i istnieje w istocie. Wiedza o piątym jest niewypowiadalna, zawarta w duszy. Między tymi pięcioma porusza się człowiek dzięki dialektyce. Nie jest to więc schemat schodów, w których należy pokonywać kolejne stopnie w drodze do najwyższego, ale ciągły, mozolny ruch w różne strony - poznanie możliwe jest na każdym stadium.

343B-C - Platon: czym innym jest jakość rzeczy, czym innym jej istota. Dusza dąży do poznania istoty, nie jakości.

343E-344B - Platon: celem filozofa jest poznanie dobra, dlatego musi mieć on wrodzone z dobrem pokrewieństwo (nie każdy je ma - nie każdy nadaje się na filozofa). Oprócz tego konieczna jest zdolność umysłu, szczery zapał i przewodnik, mistrz.

344C-345B - Platon: poważny człowiek nigdy nie będzie pisał o tym, co dla niego najistotniejsze: nie wyda tego na lup nieporadności i zawiści innych ludzi. Dionizjos to v4aśnie zrobił - opublikował nie swoje przemyślenia (na temat pierwszych i najważniejszych zasad istnienia), coś, na czym sam dobrze się nie rozumie.

345C-351E - Platon: dąg dalszy historii; wielokrotna nieuczciwość Dionizjosa i ostateczne opuszczenie Sycylii przez filozofa. Wyłączenie się ze sporu pomiędzy Dionem i Dionizjosem. Epilog.