Toksyczność selenu.
• nie niezbędny dla roślin;
• podstawia siarkę w systemach biochemicznych;
• wbudowany do aminokwasów i bialek(selenobialka)- silna toksyczność dla organizmów
żywych;
Selen w glebach zwykle jest związanyjiuetoksyczny) i występuje w:
• Centralna Azja;
• Australia;
• Ameryka Północna
Toksyczność ostra i przewlekła zwierząt i ludzi Adaptacja roślin do akumulacji.
Rośliny zaadaptowane do akumulacji Se:
• motylkowe;
• 500 gatunków zaadaptowało się 25;
• rośliny odporne zawierają 5000ppin'5ppni, 5ppm toksyczne dla roślin, lppm toksyczne dla zwierząt;
• śladowe ilości Se niezbędne dla zwierząt;
• enzym peroksydaza glutationowa zawiera 4 mole Se(metabolizm glutationu);
• 0,03pptn Se w roślinach potrzebna dla zwierząt;
• dlugotiwale spożywanie roślin z l-5ppm powoduje zatrucie zwierząt;
• stosunek siarki do selenu ogranicza pobieranie Se
Adaptacja roślin do obecności selenu:
• oddzielenie siarki jako siarczanu od selenu jako selenianu i synteza analogów aminokwasów niebialkowych;
• aminokwasy różnią się od metioniny i cysteiny i nie są włączone do syntezy białek;
• aminokwasy zamykane w wakuolach: selenocysteina, selenometionina.
Rośliny normalne Rośliny zaadaptowane
(rosnące w obecności Se) (rosnące obecności Se)
Se
S
brak rozdzielenia S od Se
Synteza analogów aminokwasów
Metionina
niebialkowych
Se-metyloselenocysteina
+
Cysteina
Selenohomocysteina
Normalna synteza białek
Synteza
selenometionina
Selenocysteina
Brak oddziaływań toksycznych
1 włączanie do białek;
2. mostki Se-Se mniej stabilne niż mostki S-S;
3. utrata aktywności enzymów;
4. zamieranie roślin