Metoda ta realizuje zasadę poglądowości
Metody aktywizujące, oparte na praktycznej działalności uczniów
■ laboratoryjna - liczeń samodzielnie przeprowadza eksperyment, poznaje przyczynę, przebieg i skutek; może występować w dwóch odmianach:
a. tradycyjna - uczniowie samodzielnie wykonują eksperyment pod nadzorem nauczyciela
b. problemowa - uczniowie samodzielnie wykonują eksperyment, nie wiedząc, jaki będzie rezultat, wdrażanie uczniów do dostrzegania, formułowania i rozwiązywania określonych problemów teoretycznych i praktycznych
■ zajęcia praktyczne - w metodzie tej dominuje stosowanie nabytej już wiedzy w działalności praktycznej. Jest to umiejętność stosowania teorii w praktyce z jej rozwijaniem i pogłębianiem. Zaznajamiamy uczniów z regułami postępowania pracy, z jej planowaniem, zasadami gospodarności. Aby zwiększyć motywację można pokazać przykłady dobrze wykonanych prac
Metody' gier dydaktycznych:
■ metoda nauczania oparta na grze
■ gra to zabawa prowadzona według ściśle określonych zasad postępowania zwanych najczęściej regułami
■ jest to celowo organizowana sytuacja, oparta na opisie faktów i procesów, w której osoby uczące się, konkurują ze sobą w ramach określonych regułami gry
■ wyróżniamy gry symulacyjne decyzyjne i psychologiczne
■ w nauczaniu szczególnie przydatne są dwie odmiany gier: symulacyjne i decyzyjne
Burza mózgów /giełda pomysłów, konferencja lub fabryka dobrych pomysłów, jarmark pomysłów:
■ metoda polegająca na umożliwieniu uczniom szybkiego zgromadzenia wielu konkurencyjnych lub uzupełniających się liipotez rozwiązania problemu, któremu poświęcona jest dana jednostka metodyczna lub jej fragment
■ można zgłaszać wszystkie najbardziej śmiałe lub niedorzeczne pomysły i rozwiązania, choćby nietypowe, ryzykowne i nierealne, w obojętnej formie
■ pomysły te nie mogą być oceniane ani komentowane
■ jest jedną z tzw. metod heuiystycznych
■ są to metody twórczego rozwiązywania problemów
■ charakteryzuje je wykorzystanie intuicji do rozwiązywania problemów oraz praca zespołowa
Inscenizacja fteatralizacja. metoda ról):
■ przybiera formę dialogu lub dyskusji na określony temat, odtworzenie wydarzeń
■ obejmuje stosunkowo liczne grupy uczniów
■ wykorzystywana jest do celów wychowania intelektualnego i emocjonalnego
■ po inscenizacji rozpoczyna się dyskusja, w wyniku, której powinno dojść do wspólnej, uzgodnionej oceny zainscenizowanego problemu
■ metoda kreatywna, która polega na nauczaniu poprzez działanie w roli
■ uczeń, wchodząc w rolę, ukiyty za maską, rozwiązuje problemy innych ludzi /np. bohaterów książki/, ale jednocześnie swoje własne, dlatego drama powoduje zmiany w naszych wychowankach szybciej niż inne metody nauczania, „wzmacnia" uczniów nieśmiałych, zagubionych;
Metoda projektów
■ polega ona na wykonaniu przez uczniów projektu oznaczającego „duże” zadanie. Zadanie to jest realizowane przez uczniów samodzielnie, a koordynowane i przygotowane przez nauczyciela. Wykonanie projektu bardzo często wymaga wykorzystania wiedzy z różnych