- arystokracja'.
- politea - Arystoteles uważa) go za najlepszy z ustrojów. Dominuje w nim bowiem klasa średnia, którą cechuje umiarkowanie, obawa przed nagłymi przewrotami i ostrożność działania. Klasa średnia hamuje nadmierne ambicje tak biednych, jak i bogatych. Jest zatem gwarantem stabilności równowagi społecznej i trwałości państwa. Liczność stanu średniego zabezpiecza przed wewnętrznymi walkami i rozłamami.
2). trzy ustroje zdegenerowane (rządy dla własnej korzyści rządzących):
- tyrania
- oligarchia
- demokracja
Kształt ustroju zależy od siły i efektu walk społecznych, stanu gospodarki, charakteru narodu, podziału geograficznego oraz wielkości terytorium.
Kryterium oceny to. czy rządy są sprawowane w interesie ogółu.
Oligarchia to rządy bogaczy nawet gdy stanowią większość, a demokracja to rządy biednych nawet gdy stanowią mniejszość. Kariera tych ustrojów jest w pełni zrozumiała, ponieważ podstawowym kryterium zróżnicowania społecznego jest majątek. Trzecią drogą jest forma pośrednia, gdyby stan średni był grupą najsilniejszą, a co najmniej przeważającą liczebnie najlepszym ustrojem byłaby politea. Arystoteles bardzo chwali ten ustrój widząc w nim harmonijne połączenie ideałów wolności i hierarchii. Politea to system trwały i wykluczający walki wewnętrzne. Jest ona mieszaniną oligarchii i demokracji. W istocie politea to oligarchia o szerokiej podstawie społecznej, wg Arystotelesa politea to złoty środek, to szansa dla kompromisów społecznych i stabilizacji polis.
2 Arystokracja, foitna ustrojowa oparta na władzy najwyższej warstwy społecznej, opisana przez Platona i Arystotelesa, którzy uważali, że władza powinna należeć do grupy wyróżniających się majątkiem czy urodzeniem, a przede wszystkim wykształceniem.