Dualizm - prawo krajowe i prawo międzynarodowe są odmiennymi porządkami prawnymi, których odrębność przejawia się w tak zasadniczych dziedzinach, jak źródło obowiązywania normy, przedmiot regulacji czy podmioty, przez co niemożliwe jest zaistnienie konfliktu pomiędzy norm pochodzącymi z tak odmiennych rodzajów prawa (nie wyklucza to nota be przyjęcia zasady wyższości prawa międzynarodowego w stosunku do państw jako podmiotów tego prawa)
Monizm - uznanie jedności wszelkiego prawa, przy czym teorie monistyczne przybierały dwie postacie:
• pierwszeństwa prawa krajowego (Hegel)
• pierwszeństwa (prymatu) prawa międzynarodowego (Kelsen)