Marża brutto
Podejmowanie decyzji o asortymencie produkcji, wielkości programu produkcyjnego i cenach produktów powinno odbywać się na podstawie kryteriów ekonomicznych, jak :
Koszt produkcji Marża pokrycia Zysk
Metody wspomagające ustalanie asortymentowo-ilościowego planu produkcyjnego:
Analiza progu rentowności Metoda programowania liniowego Analiza marży brutto
Analiza progu rentowności ( BPE - break even point) - pozwala wyznaczyć graniczną wielkość programu produkcyjnego dla danego asortymentu powyżej której przychody ze sprzedaży produktów są większe niż całkowite koszty produkcji, co oznacza dodatni wynik finansowy sprzedaży tego produktu
Metoda programowania liniowego - pozwala na określenie optymalnego programu produkcyjnego (tzw. Produktu-mix ) ze względu na przyjęte kryterium, przy jednoczesnym wykorzystaniu zasobów produkcyjnych (technicznych ludzkich, materiałowych, itd..)
Analiza marży brutto ( marży pokrycia kosztów stałych ) - pozwala uszeregować wytwarzane produkty według ich zdolności do pokrywania kosztów stałych i generowania zysku
Marża brutto ( marża pokrycia, marża na pokrycie) - różnica między wartością sprzedaży produktów i kosztami zmiennymi wytworzenia produktów : W rachunków kosztów zmiennych koszty stałe nie są rozliczane na poszczególne produkty tylko w całości odpisywane od marży pokrycia uzyskanej ze sprzedaży wszystkich produktów firmy za okres w którym są ponoszone. Marża brutto = przychód ze sprzedaży produktów - koszty zmienne = S - Kz
Koszty zmienne są proporcjonalne do kosztów wytworzenia
Przychody ze sprzedaży są proporcjonalne do ilości sprzedanych produktów
Globalna marża brutto - jest miarą korzyści finansowych jakie przedsiębiorstwo osiągnie w wyniku sprzedaży założonej liczby produktów. Jej wielkość musi być odpowiednio wysoka, by pokryła koszty stałe i pozwoliła na osiągnięcie zakładanego zysku.
Metoda marży brutto - pozwala na określenie, które produkty powinny być promowane na rynku w pierwszej kolejności ze względu na ich możliwości generowania wysokiej marży pokrycia kosztów stałych, Pozwala na uszeregowanie wytwarzanych produktów według ich zdolności do pokrywania kosztów stałych i generowania zysku Etapy metody:
Uszeregowanie wyrobów według stopy marży brutto - 1. obliczyć sumę kosztów zmiennych poszczególnych wyrobów 2. obliczyć wskaźnik kosztów zmiennych poszczególnych wyrobów 3. obliczyć marżę brutto dla poszczególnych wyrobów 4. Obliczyć stopę marży brutto dla poszczególnych wyrobów 5. Uszeregować wyroby w ranking - od wyrobu z najwyższą stopą marży brutto do wyrobu z najniższą.
Narysowanie wykresu marży brutto -
Formułowanie wniosków - dotyczące kolejności wprowadzania do programu produkcyjnego przedsiębiorstwa poszczególnych produktów