TRADYCJE I PROGRAM LITERACKI
• nawiązuje do realizmu francuskiego, tzn. do Flauberta, Monpassanta, do polskiej literatury romantycznej, Turgieniewa, Dostojewskiego (nienawidził go Conrad);
• uważał sprawy za ważniejsze od bohaterów;
• utwory mogą być pobudką do wyobraźni, wzruszeń, przemyśleń;
• swój program literacki zawarł w Przedmowie do Murzyna z załogi «Narcyza»; mówi się o nim „impresjonistyczny”
• Conrad chciał docierać w sztuce do tego, co istotne, do prawdy ukrytej pod pozorami, pod powierzchnią doznań, poza gąszczem faktów, do prawdy „wielorakiej i jedynej”;
• działały na niego 2 bodźce: artystyczny i problemowy
• wczesne powieści:
1. Szaleństwo Almayera - 1895 r.
2. Wyrzutek - 1896 r.
3. Murzyn z załogi „Narcyza" - 1897 r.
4. Lord Jim - 1898 r.
• powieści Conrada po Lordzie Jimie
1. Nostromo - 1904 r.
2. Tajny agent - 1907 r.
3. W oczach Zachodu - 1911 r.
4. Zwycięstwo - 1915 r.
5. Smuga cienia - 1917 r.
6. Ocalenie - 1919 r.
III Powstanie Lorda Jima
KRYZYS TWÓRCZY
• nie znamy daty rozpoczęcia przez Conrada Lorda Jima, stało się to najprawdopodobniej w kwietniu 1898 r., po wielomiesięcznym kiyzysie twórczym, po atakach depresji. Zmagał się z trudnościami od połowy stycznia 1897 roku;
• dręczyła go niepewność celu, poczucie życiowego zagubienia
TUAN JIM
• najpierw opowiadanie nosiło tytuł Jim: a Sketch (Jim: Szkice), dodaje później Tuan; „MŁODOŚĆ” I MARLOW
• pierwszy wyraźnie autobiograficzny utwór Conrada i tu po raz pierwszy pojawia się Marlow, Charles Marlow - narrator Jądra ciemności, Lorda Jima i Gry losu;
Marlow jest nie tylko świadkiem, ale też współ bohaterem akcji, odtwarza z pamięci fakty, albo wywiaduje się o nie - szuka informacji, a jednocześnie interpretuje je, wciąga w to samo czytelnika;
• Marlow był jakby wcieleniem Conrada, za jego pośrednictwem Conrad wchodził do angielskiej społeczności. Marlow był tworem wobec tego Conrad mógł mieć do niego dystans. Przy pomocy bohatera - narratora wydobył się z kryzysu twórczego;
NOWE TRUDNOŚCI Z OCALENIEM