pracowników do innych prac. W praktyce występuje zjawisko, iż jedne sprawy się zwiększają inne maleją a jeszcze inne pozostają bez zmian. Struktura wysmukla- z uwagi na większą jednorodność załatwianych spraw istnieje większe prawdopodobieństwo zwiększonego bądź napływu spraw.
Wniosek w komórce dużo łatwiej zachować elastyczność przepustowości niż w malej, a kierujący ma większe możliwości manewru.
Brak elastyczności ( rytmiczność) powoduje, iż występuje pośpiech zmęczenie praca, występuje większa liczba błędów etc.
W komórce dużej prawidłowe obciążenie praca przejawia się jako drobne niedociążenie (rezerwa personalna na rozwiązywanie sytuacji nieprzewidzianych). Taka sytuacja powoduje, iż w nagłych przypadkach można wykorzystać te rezerwy personalne kierując część pracowników do załatwienia sprawy nadzwyczajnej. W komórce malej ewentualne oddelegowanie pracowników powoduje, iż z góry kierujący zakłada, ze pewna część spraw nie będzie załatwiona w terminie.
Wiedza i doświadczenie komórki jest suma wiedzy i doświadczenia jej pracowników. Odchodzący pracownik zabiera ze sobą jej część. Co zrobić by powstająca luka była jak najmniejsza bądź nie było jej wcale. Gdzie szanse na to będą większe w komórce malej czy dużej. Odpowiedz na te pytania jest prosta.
Jedyna skuteczna droga i tylko do spełnienia w komórce dużej (większa liczba pracowników) jest właściwa polityka wcześniejszego przygotowania następcy na miejsce pracy odchodzącego poprzez dokonanie odpowiednich przesunięć ( od góry do praktykanta) jak i awansowania ( uzależnienie awansu od przygotowania następcy).
Najbardziej prawidłowa polityka jest wyższa płaca za prace trudniejsze i odwrotnie. Możliwe jest to do zorganizowania w komórce dużej , gdzie istnieje możliwość rozdziały prac (pod względem trudności) na poszczególne zróżnicowane płacowo stanowiska. W malej komórce najczęściej stosuje się wynagrodzenie przeciętne co z góry skazuje na przeciętne wykonywanie obowiązków.