41555

Prawo jako zjawisko językowe - zespół wypowiedzi wyznaczających powinne zachowania, ujętych w formę pisemną

1)    Wypowiedzi opisowe - stwierdzają pewne fakty, dają pewien obraz rzeczywistości.

2)    Wypowiedzi ocenne - pełnią fioikcję ekspresyjną, aprobatę lub dezaprobatę pewnego stanu rzeczywistego Oceny zasadnicze samoistne - są subiektywne i bezpośrednie „X jest dobry"

Oceny o charakterze instrumentalnym - wyrażają aprobatę / dezaprobatę pewnego stanu rzeczy jako środka prowadzącego do osiągnięcia danej korzyści „Gimnastyka jest dobra dla zdrowia”

3)    Wypowiedzi normatywne - nie wartościują rzeczywistości, ale wskazują pewien wzór powinnego zachowania „X powinien / może Y”

funktory normotwórcze - wyrażają powinność za pomocą: „musi", „należy”, „ma obowiązek", „jest obowiązany"

1) Wypowiedzi dokonawcze - wyrażają sens aktów konwencjonalnych, czyli czynności, z którymi łączy się dokonanie zmian w stanie aktualnym „Nadaję ci imię Józek :P”

Język prawny - używany w aktach prawodawczych, ustawach itp.

Język prawniczy - używany w sądzie, na rozprawie sądowej, w wystąpieniach publicznych