9. Akty o charakterze umownym - akty, które powstają w drodze porozumienia stron, którymi są przedstawiciele pracodawców oraz związków zawodowych. Normują one warunki, jakim powinna odpowiadać treść stosunku pracy oraz wzajemnie zobowiązania stron układ u odnoszące się do jego stosowania.
10. Statuty - akty. zazwyczaj normujące organizację i sposób działania określonych instytucji. Mają one charakter ustrojowy w tym sensie, że określają reguły powoływania pewnych organów o charakterze wewnętrznym, ich zadania i sposób funkcjonowania.
11. Akty normatywne można dzielić ze względu na to. czy mają one charakter wiążący:
a) na terytorium całego państwa,
b) na określonym terytorium - obszarze działania organów, które je wydały (prawo
miejscowe).
.3. Akty powszechnie obowiązujące a akty o charakterze wewnętrznym
1. Akty normatywne obowiązujące w RP określa Konstytucja, która systematyzuje je w dwie grupy:
a) akty powszechnie obowiązujące (powszechnie wiążące).
b) akty o charakterze wewnętrznym.
2. Akty normatywne powszechnie obowiązujące - takie, których normy mogą być adresowane do każdego podmiotu i mogą kształtować ich sytuacje prawne. Są to: konstytucja, ustawy, rozporządzenia z mocą ustawy, rozporządzenia, akty prawa miejscowego, tzw. umowne źródła prawa, ratyfikowane umowy międzynarodowe.
3. Zamknięty system aktów normatywnych powszechnie obowiązujących:
a) normy powszechnie wiążące mogą być zawarte wyłącznie w aktach normatywnych,
które wymienia Konstytucja,
b) akty tego rodzaju mogą być wydawane wyłącznie przez podmioty, które Konstytucja
do tego upoważnia.
4. Akty normatywne o charakterze wewnętrznym - akty. które nie są skierowane do obywateli, ich organizacji czy osób prawnych; ich adresatami są wyłącznie jednostki organizacyjnie podporządkowane podmiotowi wydającemu akt. Są to: uchwały i zarządzenia.
.4. Powiązania między aktami normatywnymi
1. Akty normatywne obowiązujące w jakimś państwie są ze sobą powiązane na wiele sposobów.
2. Więź hierarchiczna - pozwala na uporządkowanie aktów normatywnych, począwszy od stojących najwyżej w hierarchii do aktów, które zajmują w tej strukturze pozycję najniższą.
3. Powiązania hierarchiczne mogą mieć charakter
a) kompetencyjny.
b) treściowy,
c) derogacyjny.
4. Podstawą kompetencyjną dla wszystkich obowiązujących aktów normatywnych jest Konstytucja. Inne akty muszą być zgodne z nią treściowo. A uchylenie konstytucji ma ten skutek, że traci podstawę swego obowiązywania cały oparty na niej system aktów normatywnych.
.5. Akty normatywne Unii Europejskiej
1. Akty normatywne mogą być także rezultatem stanowienia przez tzw. prawodawcę wspólnotowego - być aktami tworzonymi przez różne instytucje Unii Europejskiej: Parlament Europejski, Radę Europejską, Komisję Europejską.
2. Rozporządzenia (ustawy eiropejskie) - akty. które mają charakter wiążący we wszystkich państwach będących członkami UE i są w tych państwach bezpośrednio stosowane. Regulują sprawy, które w prawie krajowym są zazwyczaj normowane ustawą, przy czym jeżeli jakaś dziedzina spraw zostanie unormowana rozporządzeniem, to zasadniczo wygada kompetencja państwa członkowskiego do stanowienia prawa w tej dziedzinie.
3. Dyrektywy (europejskie ustawy ramowe) - adresowane do państw członkowskich UE. Adresat jest wskazywany w jej przepisie końcowym, a może nim być każde państwo, albo niektóre z nich. Dyrektywa wyznacza państwu członkowskiemu obowiązek osiągnięcia określonego rezultatu w wyznaczonym w dyrektywie terminie, pozostawiając jednak prawodawcy krajowemu wybór formy i środków, które zastosuje, aby rezultat osiągnąć.
4. Implementacja (wdrożenie) - dyrektywy wymagają wydania aktów normatywnych prawa krajowego, uchylenia tego rodzaju aktów lub ich nowelizacji tak, aby osiągnąć cel wyznaczony w dyrektywie.
5. Decyzje (decyzje europejskie) - akty stosowania prawa wspólnotowego adresowane do indywidualnie wskazanego podmiotu, choć zdarza się, że ich adresatem jest każde państwo.